Samen hand (in) haven

Onze Voedselbank ging de afgelopen tijd een beetje tekeer als een zeilbootje in de stormachtige hoge golven. Steeds meer mensen weten nu de weg te vinden naar de Voedselbank en dan groei je dus door van een klein naar een middelgroot bedrijf. (Vrijwillig bedrijf, lol…) Het kneuterige gaat er zo een beetje af en dus vergt het een en ander bijstelling, het is net een politieke partij, lol. Helaas is onze locatie niet erg geschikt voor zo’n grote stroom mensen en dan ontstaat er soms wat verstoring her en der. Overal is wel een oplossing voor en zo kwamen er de afgelopen week twee mannen buiten te staan om samen hand te haven in de Voedselbank haven, schouder aan schouder en probleem meteen over. Als de mensen het zelf niet kunnen dan moet je handhaven, lol. Net de woonboulevard op een tweede paasdag. We hebben een ontzettend leuk team van vrijwilligers en ons doel is de mensen van voedsel te voorzien en alles wat er extra bijkomt is alleen maar leuk voor de mensen. Ze krijgen het allemaal gratis en hoeven het alleen maar af te halen. Mensen in arme landen en in landen met oorlog die zouden er toch jaloers op worden.

Het is ontzettend leuk dat mensen zo blij zijn met het voedsel en de extra dingen! De meeste mensen zijn zich er wel van bewust dat vrijwilligers hun beste beentje voortzetten om een krat met voedsel voor hen te vullen. Eigenlijk zijn wij best wel een raar land met overal potjes voor, al die potjes zouden toch eigenlijk niet nodig hoeven te zijn? Elk potje daar raken de mensen weer aan gewend en als je het dan weer afschaft dan weet men vaak niet meer hoe het zelfstandig moet. Ik speek ook heel veel mensen die toch echt niet naar de Voedselbank zouden gaan. Vaak hebben deze mensen net zoveel te besteden per maand als mensen bij de Voedselbank en zij redden het wel, door zelf bewust na te denken. Zo zijn er ook mensen die alle aanbiedingen het hele jaar door in de gaten houden en zo het hele jaar door al cadeautjes verzamelen voor de feestdagen, zij kijken voorruit. Ik las ook ergens een weekmenu en hoe je voor een paar euro per dag een goede maaltijd op tafel kunt zetten. Ik mocht de afgelopen week ergens een pan uitlikken en erg gelachen. In de oorlog deden de mensen niet anders en alleen was het toen noodzaak en meestal niet lachwekkend.

Iedereen bij de Voedselbank heeft zijn eigen verhaal en niemand komt voor zijn lol bij de Voedselbank. Het is mooi dat er Voedselbanken zijn en niet alleen in ons land maar wereldwijd, laat ik het daar maar op houden. En toch… hoe krijg je al die mensen weer bij de Voedselbanken vandaan? De veilige Voedselbank haven invaren lukt meestal wel maar wie sleept je de haven weer uit?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ijsh

Please type the text above: