Mijn mondhoeken trillen omhoog

Ik zag de afgelopen week een fiets met trilling, een fiets die mensen moet waarschuwen in het verkeer voor gevaar. Ik was zelf drie jaar oud toen ik op twee wielen zelfstandig kon fietsen. Ik had mijzelf fietsen geleerd door rondjes aan een schutting heen en weer te rijden. Ik werd losgelaten op een groot pad en hoppa. Een mooi verhaal dat ik later op de weg zo de berm in fietste naar beneden zonder te vallen en iedereen zich het waarom afvroeg. Logisch gezien was toen mijn doel fietsen behaald en ik wilde het toen uitbreiden. Of ik zag ergens wat vliegen of lopen, een nieuw doel. Vooruitgang is leuk en zo’n trilfiets is grappig, vooral als ook je mobiel op trillen staat als je op zo’n fiets zit. Gaat je mobiel trillen en dus gevaar, je kijkt links en je kijkt rechts en je ziet geen gevaar, hilarisch. Alle gekheid op een trilfiets, een van de gevaren zit hem bij het fietsen vooral in vallen en het gewicht van de fiets. Veel fietsen van tegenwoordig zijn met al die fietstassen, accu’s en frames zwaar en dus valt er heel wat gewicht op de mens als de fiets er bovenop valt. We vergeten ook wel eens dat heel veel mensen moeite hebben om hun evenwicht te bewaren op de fiets en soms spontaan omvallen. Misschien is daar weer een handeltje in op te zetten: een fietsbrevet met keuring? Onder het mom van gebrek aan en nooit ergens genoeg van kunnen hebben? Wij denken nu met zijn allen dingen uit die de mensen niet meer zelf bewust kunnen en bedenken, heerlijk.

En dan kwam er nog ergens iets voorbij over de trein dat er stopcontacten in de treinen komen. Extra comfort om meer mensen met de trein te laten reizen. Kortsluiting in mijn brein op zo’n moment, draadloos is toch de toekomst? Windmolentjes bovenop de treinen, dat zou pas innovatie zijn… Ik had van de week een nieuwe OV kaart gekocht en de verkoper benadrukte nog een keer de prijs voor een stuk plastic van 8 euro. Dan kijk je elkaar maar eens aan en je probeert er samen om te lachen onder het mom van extra comfort en meer mensen met het OV te laten reizen… In het kader van meer comfort, ik moest gelijk denken aan de prullenbakjes in de trein. Probeer je net even te slapen of rustig een boek te lezen en dan gooit iemand weer iets in de prullenbak, een geluid wat door merg en been gaat. Kan het bedrijf die de stopcontacten gaat aanleggen gelijk even een rubberring aan de rand van alle prullenbakken maken of de deksels eraf halen, gewoon vanwege het comfortabele geluid? En mocht er dan nog wat geld overblijven, hang posters op in alle stations en in alle coupés met een NS conducteur erop met de tekst: ook wij reizen comfortabel als wij met respect behandeld worden…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

ajWr1

Please type the text above: