Wat een dag weer…

Ik had gisteren eindelijk de mug in mijn huis doodgeslagen, gewoon met de ouderwetse pannenlap, lol. Ik heb begrepen dat je tegen insecten ook andere dingen kunt kopen, iedereen zijn ding en ondernemerschap is goed… mijn pannenlap is ook goed, hoppa. En zo kon ik rustig even gaan zitten voor de leiders van de vijf grootste partijen in debat. Nummer zes lag in de ziekenboeg en ik dacht weer, hij zal toch wel thuiszorg hebben, lol, Het was geen knetterend debat, gelukkig want de dag was al knetterend genoeg voor mij. Een beetje rust in de avond was dan ook zeer welkom. Het doel van het debat was de kijker informeren over waar de partijen voor staan zodat je iets bewuster kunt gaan stemmen. “Laten we niet naïef zijn en niet naïef moeten zijn.” Ze kwamen weer voorbij… Onvoldoende bewust van de mogelijke gevolgen van handelen, argeloos, onnozel, te goed van vertrouwen. Dankzij alles in de politiek is de kiezer volgens mij zeker niet naïef meer, geen debat voor nodig, Ik denk dat de meeste mensen heel bewust gaan stemmen. Het jasje van Diederik zat iets te strak en in deze tijd denk ik dan meteen weer, waar is hij uit eten geweest en waar zijn de bonnetjes. Al met al valt het ook in deze tijd van alle veranderingen niet mee om als leider van een partij iets zinnigs te moeten zeggen. “Kerk en staat zijn gescheiden.” Ik denk dan altijd, het wordt tijd voor een nieuw kiesstelsel waarin kerk en staat inderdaad gescheiden worden. Links, rechts en midden is drie en klaar.

Gelukkig kwam de Voedselbank ook weer even voorbij in een filmpje, je kunt de werkelijkheid maar beter goed in beeld brengen, lol.  Ik was gisterenmiddag bij onze Voedselbank en ik ging aan iedereen vragen of ze gratis kaarten wilden hebben voor een uitvoering in onze woonplaats van de Mattheüs Passion. Een schenking vanuit een goed hart aan onze Voedselbank. Ik had wat informatie uitgeprint en het verhaal heel kort samengevat. Ik had van tevoren al een weddenschap met mijzelf gemaakt dat mensen of niet wisten wat het was of er niet heen wilden gaan en die weddenschap weer dik gewonnen, lol.  Vier handen vol mensen toch blij kunnen maken met een uitje. Afijn, voor mij is de Voedselbank en kerk inderdaad gescheiden en met Jezus op de flyer naast mij aan het vragen dan maar. Dan krijg je dus soms als antwoord: “wij zijn moslims.” En ik dan weer terug: “ja weet ik en ik stel mijn vraag toch aan iedereen.” De mensen konden dit gelukkig wel waarderen. Toch raar eigenlijk, als er een mooi islamitisch concert zou zijn in een moskee en ik zou daar een uitnodiging voor krijgen dan zou ik daar wel naartoe gaan. Geen verkiezingsdebat voor nodig om open deuren en gesloten maatschappelijke deuren in mijn landje te herkennen… O ja, dit was het doel niet van het debat, lol.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

URV1e8

Please type the text above: