Jonge kinderen spreken vaak de waarheid, “Ingrid ik weet dat jij heel erg lief bent maar… soms moet jij ook huilen.” Je pinkt er bijna een traantje van weg, van zoveel kinderwijsheid. Niet nadenken en gewoon zeggen zoals het is, prachtig. Ik heb er zelf af en toe ook last van en ergens is een deel van mij nog in de kindertijd blijven hangen en pret. De dagen bestaan inderdaad niet uit alleen lachen, ik kan soms een traantje laten om een mooi muzieknummer, om iets liefs en moois, de ellende en het verdriet van anderen en heel af en toe ook om mijzelf. Verdriet en een traantje horen gewoon af en toe bij het leven. Tranen van het lachen voeren gelukkig meestal de boventoon bij mij. Eenzaamheid hoort ook bij het leven en ik voelde mij gisteren heel even moe en eenzaam. Moe van het strijden om iets en de verschrikkelijke domheid, ik kan het niet anders beschrijven, bewust of onbewust van andere mensen. En soms, ja soms, kun je die domheid niet over je kant laten gaan en moet je strijden voor jezelf. Ik ben niet de enige in dit land als ik het zo om mij heen verneem die af en toe de dupe is van fouten van anderen. De heisa om zo’n fout dan te herstellen, ik word er af en toe moe van… ik doe het wel… je moet wel… Fouten maakt iedereen, je kunt ook fout op fout maken en ik vraag mij dan toch wel af wat er dan ergens mis is. Zoals een goede vriend van mij eerder zei: “je mist het sorry vanaf de andere kant.” En even eenzaam omdat alle vrienden en vriendinnen met elkaar of met hun gezinnen op vakantie gaan. Het was gelukkig een heel even moment en snel weer over. Als je erg gevoelig bent dan heb je om te gaan met alle emoties in jezelf en ze weer te rangschikken voor jezelf. Even de delete zen knop aanzetten, opgelost, helder zicht, verder en pret. Pret was er zeker vandaag, met een bejaarde vrouw met de auto even een cadeautje gaan kopen en zij besloot dat ik wel het cadeautje in het winkelcentrum voor haar kon gaan halen, bleef zij in de auto. Ik ben de beroerdste niet en ik vond het een goed plan voor een keer. Als zelf bewegen even niet lukt… Ik vertelde haar dat mensen honden gewoon met de raampjes dicht in de auto in de zon laten staan en dat ik daarom mijn voorzorgsmaatregelen ging nemen. Straks komt er iemand met een hamer om een versufte bejaarde vrouw uit de auto te moeten bevrijden, dat wil je niet… Grote pret samen en haar met de ramen open en met de deuren van het slot af tien minuten alleen gelaten. Vooruit denken en om je eigen auto voorruiten denken…