Het Burgercomité-EU te paard…

Vliegen naar de wolken en de zon, samen met mijn tien jaar oud geworden vriendinnetje op de trampoline. Ik kan het iedereen aanraden, super leuk en lachen. Dat ik niet meer het lichaam heb van een tienjarige werd weer even duidelijk en pret. Koprol achterover waagde ik mij niet meer aan… Volgens de volwassenen die mij even niet gezien hadden was ik nog geen steek veranderd en pret. Een trampoline is toch om op te springen? Kansen pakken als je ze ziet… Het is de gezelligheidsweek en na mijn werk een drukke planning. Tussendoor nog even papier voor de printer ergens weten te scoren om wat formulieren uit te printen van Het Burgercomité-EU. Gewoon een beetje helpen om de mensen bewust te maken van. De eerste ben ik al kwijt, het formulier werd bijna uit mijn handen gegrist. “Nee, ik wil niet nog meer zwakke landen binnen de EU (Oekraïne, Georgië en Moldavië) en niets tegen de mensen uit deze landen, niets tegen een ander helpen, wel tegen het geld afdragen naar een bodemloze put zonder dat de mensen daar zelf eerst iets veranderen.” Hoppa… en de mensen hebben een mening. Er zijn 10.000 papieren handtekeningen nodig binnen vier weken voor een zogenaamd ‘inleidend verzoek’ voor een raadgevend referendum. Het formulier is te vinden op de website van Het Burgercomité-EU. De burger kan niet veel, wel aangeven dat zij een mening hebben. De Grieken konden binnen een week een referendum opzetten en waarom wij dan niet? Je moet ergens beginnen. Staat leuk in de boeken voor de kinderen van later dat er toch nog mensen waren die enigszins verzet boden. Vroeger, ja vroeger bestond er democratie en pret… Ook op de verjaardag van vandaag boze mensen en iedereen doet zijn ding en geniet van het leven maar echt lekker zit het iedereen allemaal niet… “Ja, wij hebben het goed maar… straks niet meer.” En ook het “niemand doet iets” kwam weer voorbij zeilen. Ik noem het altijd bi bah boos gedrag en daar ben ik niet zo van. Wat draag je zelf bij aan de verandering? Blijf je erbij staan, vind je het allemaal prima of kom je van je stoel af? Hoe belangrijk is iets? Gisterenavond hadden wij het even over een wit paard en liefde, geluk en gezondheid. Als iemand op een wit paardje deze dingen terug kan brengen onder alle mensen op de wereld dan ben al een eind op weg, bewust van.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

dWCu

Please type the text above: