Nagenieten op de maandag

Vandaag nog even nagenoten van het demonstratie weekend en de pret die het allemaal met zich meebracht. Humor is zo belangrijk en tegenwoordig als ik ergens binnenstap waar veel ruimte over is dan begin ik al heel serieus te praten over beelden die ik dan voor mij zie. “Kijk daar kunnen luchtbedden op de grond en daar is al een zithoek en dus zie ik de ik ga op reis mensen hier al liggen.” Voordat mensen dan in de gaten hebben dat ik een grapje maak… echt hilarisch. Je kunt wel de reacties eens goed peilen en ik hoor meestal alleen maar om mij heen dat ze in eigen land de boel moeten gaan verdedigen en opbouwen. En de mensen zijn bi bah boos dat het rood-wit-blauwe land gaat veranderen door het niet luisteren naar de eigen bevolking en het zorgen voor de eigen bevolking. Iedereen met een beetje gezond verstand ziet in dat het chaos is en de chaos nog groter kan gaan worden en het eerste lied over zij kunnen ook door een waterkraan is al gespot. Dweil orkest humor in eigen land… Neemt niet weg dat iedereen het wel te doen heeft met alle ik ga op reis mensen, gevoel en verstand… Misschien leuk om eens te beschrijven, veel mensen vinden het wel erg allemaal maar willen niet iedereen voorgoed opnemen in ons kleine landje. Niets persoonlijks tegen de ik ga op reis mensen, wel verstand en logica. Veel uiteenlopende culturen en geloven in een landje met zoveel mensen en daar is angst voor, bewust van. We hielden het al met moeite droog in eigen land en nu gaat die kraan weer verder open. Heel veel mensen reageren ook vanuit de werk modus. Neem Hongarije, het land en dus de inwoners hebben zich de tandjes moeten werken om te komen tot waar ze nu zijn en zij hebben met de kennis vanuit het verleden geen zin om weer van voor af aan te moeten beginnen. Hetzelfde in Nederland, de werk Nederlanders en de Nederlanders die zelf hard hebben moeten werken om ons land na oorlog weer te krijgen waar het twintig jaar geleden was en die hebben geen zin om het nog eens mee te moeten maken. Angst voor wat er kan gaan gebeuren en met angst trek je een muur op. Wel een leuke voor de filosofie, werken maakt dus een verlangen naar meer en houden wat je hebt. Iemand sprak laatst tegen mij dat wij het zelf misschien wel verkeerd doen met al dat werken, je weet het niet… Het is allemaal wat, zoveel mensen en zoveel meningen op deze wereld. Nog leuker is de mond op mond reclame voor het tekenen voor het Raadgevend Referendum, werkt als een trein en van mensen van wie ik het totaal niet had verwacht. Die handtekeningen gaan er zeker komen, bewust van. Tekenen kan nog steeds via www.burgercomite-eu.nl of via www.geenstijl.nl, gewoon doen. Het is bijzonder mooi om te zien hoeveel mensen zich inzetten samen voor zoiets. Ook een vrolijk bericht vanuit Engeland waar Yoko Ono op 6 oktober met duizenden vrijwilligers in Central Park het grootste menselijke vredesteken uit de geschiedenis wil gaan vormen. Ik zou zeggen even wereldwijd doortrekken zoiets… Met meer vrede, minder oorlog en minder ellende en chaos op de wereld om op te lossen. Wie droomt daar nou niet van?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Liff

Please type the text above: