Ik stond vanmorgen voor de Voedselbank bij een supermarkt en wat een hilarische toestanden. Eerst even een collega een knuffel geven omdat haar paard was overleden, stuk van verdriet en een schouder en een knuffel zijn dan wel op zijn plaats. Mijn dag begon dus met een dood paard. Rust in de ochtend en alle tijd om met de zeer leuke mensen van het inzamelingsteam praatjes met de mensen te maken. En dan kwam er tot groot vermaak een man binnen met afwijkend gedrag en die gingen wij volgen. Mistery shopper was onze conclusie en het personeel was zich er volkomen onbewust van en pret. Hij ging later minstens een uur in de auto op een klembord zitten schrijven en dan heb je weer pret. Winkeldieven spotten is ook altijd een pretmaker… Ik was laatst achter een oma aangegaan die ik vlees zag stelen en ik wilde het waarom weten. Haar kinderen kwamen eten van ver en zij wilde niet aan hun laten merken dat ze eigenlijk geen geld had om een maaltijd op tafel te zetten. Hoppa en bedankt voor uw verhaal. Laatst live in de supermarkt nog een goed staaltje van georganiseerde winkeldiefstal gezien en het mag niet en toch knap hoe zij het deden. Voedsel stelen, het mag niet en toch zitten er verhalen achter die vaak schrijnend zijn. Ik weet dat veel mensen gepakt worden en dat er in de betere winkels foto’s hangen van veelplegers. Personeel heeft de handen vol aan aangiftes doen en vaak staan de mensen dezelfde week alweer in de winkel, motiveert niet ook niet echt. Ik sprak laatst iemand van een winkel en die vertelde dat het zowel onder arm als rijk voorkomt en zelfs meer onder de rijken. Althans waarvan je denkt dat zij rijk zijn. Onwenselijk gedrag in de winkels als een druppel in de emmer van al het onwenselijke gedrag op deze wereld. Al die druppels samen maken een emmer water die allang overvol geworden is. Oorzaak zorgt dat mensen geen eten hebben en gevolg is winkeldiefstal. Ik kan daar uren over nadenken, het verschil tussen stelen om meer en meer en meer te hebben of uit kleptomanie of eten stelen omdat je gewoon echt geen eten hebt, de verborgen armoede. Het feit blijft hetzelfde, u zult niet stelen… Het doet mij altijd een beetje denken aan de oorlogsverhalen van de oudere mensen, de velden inlopen om wat eten te scoren en pannen uitlikken. Ik werd in de supermarkt ook niet blij van alle gezichten, veel mensen zagen erg bleek met wallen onder de ogen en oogden uitgeblust en mat. Ik vernam om mij heen dat veel mensen slecht slapen en zorgen hebben of zich zorgen maken over alles, bewust van. De voedselinzamelingsactie was voor mij en wat leden van het team een beetje dubbel. Morgen meer.