Waarom gaat iets zo en waarom kan iets niet bewust anders? Ik kom in mijn dagelijkse leven nogal eens wat mensen tegen die ontslagen zijn… En ik denk dan vaak, dit had menselijker en bewuster gemogen. Een vriend van mij kreeg in december van vorig jaar ontslag en net voor de feestdagen. Ik denk dan, had even gewacht tot na de feestdagen. Een slecht nieuwsgesprek kan qua timing wel bewuster. Ik heb inmiddels heel wat mensen in mijn omgeving die volkomen onverwachts bij de baas moesten komen en ontslag kregen en alleen bij hun bureau nog hun persoonlijke spullen mochten afhalen om vervolgens met begeleiding het pand uit gewieberd te worden. De eerste vraag van mij was dan altijd, “was er iemand die je op kon halen?” Nee dus en de meeste mensen zaten volkomen verdwaasd in hun auto om vervolgens naar huis toe te rijden zonder eigenlijk te beseffen hoe ze daar veilig aangekomen waren. En ja, ik word dan boos, omdat zoiets anders zou kunnen. Veel mensen zijn zich volkomen onbewust van de impact op iemand om van het ene op het andere moment een bedrijf uitgezet te worden. Er bestaat ook zoiets als bewuste nazorg en de zorg voor dat iemand veilig thuis aankomt. Even een familielid laten bellen of vervoer naar huis regelen lijkt mij meer dan logisch als iemand jarenlang zich de tandjes heeft gewerkt voor een bedrijf. En ik vind het uitermate schrijnend dat er afscheid van collega’s moet worden genomen in de kroeg. Een plus puntje, meestal wel veel gezelliger in de kroeg… Ontslag en ook al weet je dat het kan gebeuren, het blijft een nare gebeurtenis met een soort van rouwverwerking eraan vast. Niet iedereen ziet de zon en blijft de zon zien om met de veranderingen die een ontslag met zich meebrengt om te gaan. En er is nog een puntje en dat is de reorganisatie binnen een bedrijf. Heel veel mensen slapen buitengewoon slecht van de dreiging van ontslag boven hun hoofd en hebben verdriet over het gemis van collega’s binnen het bedrijf die al eerder ontslag kregen. Het hoort echt bij deze tijd en de een gaat er beter mee om dan de ander en de een vindt zo weer een andere leuke baan en de ander niet. Inmiddels zijn veel mensen zich er wel van bewust dat altijd even niet meer is en dat je van contract en van werkgever naar werkgever shopt. Ik had het gisteren over de hoeksteen en ik denk dat als de hoekstenen binnen een bedrijf niet meer duidelijk zijn dat de berg stenen in het midden het vertrouwen gaat verliezen en gaat wankelen. En dingen die wankelen kunnen omvallen, de wet van de zwaartekracht.