En zo krabbelt het voort…

De rustige dagen voor kerst… We hadden het erover dat heel erg veel mensen absoluut geen zin hebben in de feestdagen. Het heeft meer te maken soms met herinneringen aan andere tijden en sommige herinneringen doen pijn en pijn vlakt wat af met de jaren. Ik zeg dan altijd, maak een leuke andere herinnering dit jaar met kerst en kijk daar volgend jaar weer op terug. Zeggen is vaak makkelijk, bewust van. We hadden het ook over dat er nog geen politieke partij is voor alleenstaanden en pret. Er kan er best nog eentje bij hoor. Alleen zijn heeft zo zijn voor en nadelen en eenzaam is iets anders dan alleen zijn… Het is echt wel een voordeel om met de feestdagen lekker te kunnen doen en laten wat je wilt als alleenstaande. Met wat andere mensen de slingers ophangen in deze maand is ook een idee. Het leven is een groot toneelstuk af en toe en met kerst staan alle mensen weer op de preekstoelen met vrede en hoop. Ik hoop zelf een heleboel en de vrede op de wereld is daar een van, hopen kan geen kwaad zolang je de realiteit blijft inzien van de bestaande situatie in het nu. Ik zou eens een kerstpreek maken met kom uit die vechtscheiding vandaan in plaats van kom van dat dak af. Mensen het leven is zooo kort, ophouden met elkaar het leven zuur maken… Afijn mijn kerstboompje staat en voor de poes een klein kerstboompje gekocht zodat zij daar de ballen en slingers uit kan slaan en ik ze er vervolgens weer kan inhangen. Poes blij en ik blij, er was ook nog iets met een andere kat en op reis maar deze kat zal ik niet verder uitbloggen op verzoek van. En zo krabbelt de maand voort…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

cjhnCn

Please type the text above: