De maand januari was een grot maand. Ik heb half in mijn grot geleefd en half in de buitenwereld, bewust. Wonder boven wonder is het mij in deze maand gelukt om voor mijzelf te zorgen en om voor andere mensen te zorgen… Ik ben zooo uit met deze levensstijl. Waar iedereen met angst naar Trump keek daar keek ik met de nodige humor naar, massa hysterie. Soms is stil zijn ook niet erg. En ik begrijp werkelijk waar niet waarom wij pannen sparen in Nederland en geen leuke Trump familie poppetjes? Ik wil een complete serie, gewoon voor de gezelligheid. Mijn vriendin kreeg een tijdschrift en ik zei dat ik heel erg goed begreep dat zij hem eerst wilde lezen, jij first en ik second. De kinderen van een van mijn vriendinnen bouwden een muur van Lego, ik ga eerst achter de muur en dan jij. En het filmpje van Lubach was werkelijk waar hilarisch. De alternatieve werkelijkheid bestaat echt, zelf achter gekomen bij de huisarts. Mijn moeder werd onwel en wij vonden haar bij kennis op de vloer en uit haar gedrag nadien dachten pa en ik dat zij wel even out was geweest. Nee we hadden het niet bewust gezien en dus geen feit, wel een alternatief feit. En zo maak je van het nu de leukste dingen. Heeft iemand eigenlijk de oude president van Amerika bedankt? Nou bij deze, ik heb genoten van uw voordrachten en van uw uitstraling en u heeft vast uw best gedaan, bedankt. En voor de nieuwe president, welkom en kom snel een keer naar Nederland, onze grenzen staan open. Het is een bijzondere tijd. Ik heb heel erg veel boeken gelezen en mij misschien onnodig verdiept in de inhoud van de verkiezingsprogramma’s van de partijen binnen ons land. Je verdiepen in de inhoud is zoooo 1965. Ik weet allang waar mijn stem naartoe gaat. Het is net als met winkelen, het perfecte kledingstuk zit er een keer in de zoveel jaar tussen en ik doe het dan verder met wat iets wat minder perfect zit en wel goed voelt. Op het moment van schrijven is het weer feest want zowel een van mijn vriendinnen als ikke hebben er een jaar werkcontact bij, hoera! Het voelt voor mij alsof ik ernstig werkziek ben en nog een jaar mag werken maar dat dat gevoel zet ik wel weg met een paar wijntjes. Helemaal niets is zeker in het leven, behalve dat je feestjes zelf maakt.