Het is geen weer voor mij. Het is de warmste zomer sinds ik mij kan herinneren, dus nieuw voor mij. Er is een hittegolf en hier nog steeds bijna geen neerslag te bekennen, heel bijzonder allemaal. De natuur is dor aan het worden en het allerergste, de aardappel gaat ten onder aan de warmte en dus van de winter dure patat, grrr. Ik eet zelf veel fruit en ik drink water met uitgeperste citroen en nee ik ga er niet zuur van kijken… Op de fiets is het oppassen voor wegdek met scheuren en in de tuin komen de tegels omhoog en houtwerk droogt op of is het in? Verder verkoeling zoeken aan het water en boeken lezen en buiten het werk om niet al te veel doen. Het gaat het nieuwe normaal worden. Verder petje af voor de mensen die aan de weg werken en alle andere mensen die gewoon doorwerken met de hitte. Ze hebben hier in de buurt verkeersdrempels gemaakt en ik vraag mij echt af wat de definitie van een verkeersdrempel is zo in 2018. Voor mij is een verkeersdrempel afremmen en waar ik met ingedrukt gaspedaal bijna overheen vlieg als ik een drempel test. De drempels hier kunnen met gewone snelheid zonder afremmen gewoon genomen worden, heel bijzonder. Het zal zoals gewoonlijk wel aan mij liggen en pret. Mijn moeder heeft veel last van de hitte en mijn vader schuurt gewoon het houtwerk buiten door en pret. Ik had wat kant en klaar maaltijden gekocht voor mijn ouders om te testen, ja met de hitte makkelijk leven. Ik heb mijn Spaanse waaier aan mijn moeder gegeven want moest van wat mensen en pret. En mijn vakantie voor in het najaar gaat niet door en ik zal dus iets anders moeten verzinnen, luxe probleem, ik kan er niet wakker van liggen. Soms zitten dingen mee en soms zitten dingen tegen, zo is het leven. Ik kan ook beter in eigen land blijven voorlopig, is leuk genoeg. Ik mag op wandelende takken passen, zullen zij ook last hebben van de hitte? Rare insecten trouwens… Het is eigenlijk te warm om te schrijven, ik kom in augustus wel weer eens terug op mijn blog.