“Niet voor het laatst”

En wij ons maar afvragen, gaan wij nu voor de laatste keer naar een concert van Rob de Nijs of niet en pret. Je weet het niet… We hadden gisteren afgesproken in de middag op station Utrecht en daar bleven de OV poortjes zolang open na een persoon erdoor dat je er bijna met zijn vieren door naar buiten kon lopen en weer pret. Er was een echte Utrecht liefhebster bij ons groepje en we kregen een kort rondje door het vernieuwde winkelcentrum, vreselijk hier was mijn mening. Ik vond de plastic walvis in de Catharijnesingel, gemaakt van vijf ton zwerfval uit de oceaan bij Hawaï dan wel weer leuk. Het reuzendak bij het Stationsplein, de Metropol Parasol in Sevilla is mooier, dacht ik. Wij gingen gelukkig naar buiten en daar was nog iets van het oude Utrecht terug te vinden. Wij gingen naar de voormalige kerk Maria Minor, in het nu Café Olivier. Een café onderbrengen in een kerk, mijn vader krijgt er bijna een rolberoerte van als ik zoiets thuis vertel en pret. Door deze kerk kon destijds Hoog Catharijne niet verder bouwen en eigenlijk heeft deze kerk een deel van de binnenstad gered… Ik vind het vaak leuk om de geschiedenis te weten achter dingen. Ik vind het ook leuk dat tegenwoordig op veel menukaarten een uitleg over het gebouw staat of over de mensen die het restaurant gerund hebben in het verleden en in het nu. We hadden een tafeltje boven en onder het oude orgel en een prachtig uitzicht naar beneden. Het meisje in de bediening studeerde en had dit baantje zodat zij geen studieschuld hoefde aan te gaan, bewust geworden van… Na het eten naar TivoliVredenburg gelopen en wij werden op straat aangesproken door iemand voor hulp. Hij kon niet naar de gemeente want hij was illegaal in Nederland, bewust geworden van… Een van ons groepje had een LP meegenomen van Rob en op het podium neergelegd met een viltstift erbij in de hoop dat hij hem zou signeren. Straks gaat hij nog onderuit en op zijn muil door die viltstift en ik stond zo niet achter deze actie… Straks was deze voorstelling echt zijn laatste… Hij negeerde tot mijn pret de LP en de stift volkomen. Ik vond TivoliVredenburg net het AMC/UMC ziekenhuis in Amsterdam en volgens een van de dames misschien ongeveer hetzelfde bouwjaar? Ik vond een paar nummers leuk en de saxofoon en gitaar solo’s. Nou het was voor mij wel voor het laatst naar Rob de Nijs, ik sluit niet meer aan de volgende keer, echt mooi geweest.

Eén gedachte over ““Niet voor het laatst”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

J1Ai

Please type the text above: