Pomtidomtidom…

Wij gingen vandaag weer terug richtig huis. Wij vonden het apart dat Hengelo nog geen poortjes en QR-code scanners had op het station. Er waren wel twee toiletten waar je alleen met contactloos betalen of creditcard in terecht kon, mijn ouders hadden al in hun broek geplast op het station, dacht ik. Nou op naar Utrecht en het was leuk om eindelijk eens door het oude gedeelte van Utrecht te lopen. Ik was helemaal weg van de Lutherse Kerk en de poort naar het Abraham Doleklooster. Er stond daar op de binnenplaats een plataan van 150 jaar oud! Ik had nog wel uren door deze buurt willen ronddolen en ik ga zeker nog een keer terug, alleen. Er stonden de mooiste panden en natuurlijk de Domkerk van Utrecht. De kloostertuin bij de Domkerk was een plaatje en zonder toeristen zou ie nog mooier zijn geweest en pret. Het doel was de rondvaartboot en het was grappig om weer een keer door de gracht heen te varen in Utrecht. Ik bezag de oude kademuren en de mooie panden en de volle terrassen vanaf het water. Ik vond het toch echt net een soort van pretpark zo in Utrecht. We zaten later op een terrasje aan de gracht en daar kwamen allemaal boten voorbij. Van deelboot tot green oftewel groeneboot en van motorboot tot kano en waterfiets, alles door die smalle grachten, best wonderlijk dat het dan allemaal goed gaat op het water. Het ging op het terras trouwens niet goed want er kwam opeens duivenpoep op mijn hoofd terecht en pret. Er was gelukkig een gratis toilet om mijn haren even te wassen… Ja, het was een leuk dagje in Utrecht met mooi weer. Ik wil voor mijzelf alleen nog de weg zien te vinden vanaf het station en dan zonder Hoog Catharijne aan te doen en pret. Mijn vriendin vond het wel leuk in Hoog Catharijne en de overkapping bij het station ook, zo zie je maar weer, voor alle mensen is er wel iets in Utrecht. Wat er alleen niet was in Utrecht, de trein naar huis vanwege een sein en wisselstoring bij Amsterdam. Er zat een huilend en boos meisje op het perron, zij moest vast naar een concert in de Amsterdam Arena…iets met Pink. Beste reizigers, niet huilen… Wij vroegen wel aan haar of we konden helpen, de rest liep haar zo voorbij of ging ergens anders staan, 2019. Ik ging eens rustig kijken hoe wij wel thuis konden komen en via Woerden kwamen deze twee reizigers er uiteindelijk ook.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

TquYn

Please type the text above: