Het was afgelopen zaterdag normaal weer en ik was al vroeg op het strand bij de golfjes. De lucht was blauw, er was zon en niets mooiers dan een ochtend zo op het strand. En met dank aan het meespelen met een loterij van iemand waren er weer gratis kaarten voor een bezoek aan het Rijksmuseum in Amsterdam. Het kwam mooi uit want de tentoonstelling van Erwin Olaf stond nog op mijn lijstje en ik was nog niet in het verbouwde museum geweest. We waren er zondag in de ochtend en het was nog niet heel erg druk. De tentoonstelling was de moeite waard en we hebben vooral even staan kijken en praten over de hond op het schilderij Het Toilet van Jan Steen. Het was net of deze hond er later bijgezet was en wij vonden het ook een hond van deze eeuw. Ik kreeg nog een keer terecht op mijn donder van een suppoost toen ik met mijn vinger te dicht bij een ander schilderij kwam om iets uit te duiden. De restauratie van schilderijen is een kostbare zaak en wij waren nog net in staat om De Nachtwacht te bekijken voordat dit werk achter glas ging voor de restauratie. De restauratie is vanachter glas live te zien voor de bezoekers, best leuk. Ik blijf mij verbazen bij de schilderijen van de oorlogen met de schepen, wat een mooi houtsnijwerk konden de mensen in die tijd maken. Hendrik Willem Mesdag was ook een van mijn favorieten in het museum. De hal met de glas in lood ramen in het museum was werkelijk schitterend. Het enige minpunt van de dag waren de doosjes Playmobil van De Nachtwacht. Ik heb mijn vriendin het verschil uitgelegd tussen Playmobil en LEGO en heel veel pret. Snik, er was geen LEGO in de winkel. We hadden trouwens ook pret om alle mooie landschapsschilderijen met mensen onder de bomen. Wij keken of we de eikenprocessierups zagen… En wij keken bij de zeeschilderijen of we het visje de kleine pieterman ergens zagen… Ik zou toch wel eens even terug willen naar de tijd van sommige schilderijen, heel even. Het was een leuk bezoek en het bakje patat buiten was een mooie afsluiting van Amsterdam.