Volledig gemist want ik heb niets met het woord. Het blijkt de week van de mantelzorg te zijn. Er was post voor mij en in de envelop zat een mantelzorgkaart van iemand aan mij gericht met een persoonlijke boodschap erop met bewondering voor mijn mantelzorg. Ik heb een hekel aan het woord mantelzorg. Ik doe de dingen altijd vanuit mijn hart en omdat ik vind dat iemand het nodig heeft. Een vriendin zegt altijd zo mooi, wie moet anders doen? En zo is het maar net, soms is er gewoon niemand anders om te zorgen voor iemand die dit zelf niet meer kan. Afijn, het kaartje was een leuke verrassing, zeker. Ik was bij mijn moeder en zij vertelde dat hij weg was, het was mij volstrekt onduidelijk waar het over ging en na wat doorvragen van mij, zij bedoelde Trump en pret. Ik geloof het pas als jij hier weg bent en op een plekje bent waar je het naar je zin hebt en zo zie ik het daar ook mam, ik geloof het pas op 20 januari en pret. Ik was voor Kamala Harris maar zij deed niet echt mee voor de functie. Ja, het kijkt toch soms toch leuker als je voor iemand bent, net als in een voetbalwedstrijd. Ik was wel blij om eindelijk weer eens lachende mensen te zien met hun toespraken. Mensen met elkaar proberen te verbinden is altijd beter dan te handelen vanuit haat. Ik hoop dat het daar allemaal goed gaat komen overzee. Mijn moeder wil wel graag verhuizen en zij vindt het helemaal niets dat zij op haar kamer moet blijven. Het was wel leuk dat zij patat friet kreeg met iets erbij, een lichtpuntje op een dag, bewust van. Ik heb verder wat gefietst en even eropuit geweest met mijn reismattie. Waar gaan we nu wandelen? Ik kan geen wandeling meer zien onderhand en zucht en zo de neiging om mijn wandelschoenen uit het zolderraam te gooien… O ja, blij zijn met wat wel kan en dus hup naar Zandvoort. We hebben een wandelroute gelopen door de Amsterdamse Waterleidingsduinen. En ik heb nog aan een een paar damherten gevraagd of zij voor of tegen sterilisatie waren en ik geloof niet dat zij een petitie wilden opstarten, de meerderheid was voor en pret. Er was wel een petitie in de maak voor een donorcodicil, dan konden ze bijvoorbeeld aanvinken om hun gewei wel of niet ter beschikking te stellen aan de mensheid, aldus damhert Karel. Ik blijf het wel onnatuurlijk vinden dat de herten niet schrikken als wij eraan komen, hoort echt niet. Ik heb wel mooie foto’s kunnen maken omdat zij bleven staan.