Het kan altijd erger… Ik vond het jammer om te lezen van het overlijden van Henny Vrienten in april. Ik was te jong om naar een concert te gaan nog in de tijd van Doe Maar, ik kreeg de muziek wel mee. En mijn favoriete nummer was Pa. Ik vond Henny een mooie stem hebben. Ik lees liever maar sommige dingen worden tegenwoordig gesproken in een podcast en zodoende luister ik tussendoor wel eens naar een paar stemmen die tot mij komen. Een goede stem is wel heel belangrijk voor een podcast. Te goede stemmen zijn er ook, zo moet ik Arend Jan Boekestijn en Yves Gijrath eigenlijk niet beluisteren in hun podcasts in bed voor het slapen gaan. Ik val gewoon in slaap dan en pret. Deze stemmen zouden zo Candelight kunnen doen of een yoga sessie en pret. Afijn ik ging daar niet speciaal voor schrijven vandaag. Ik ga even op blogstand omdat mijn favoriete podcast ermee is gekapt vandaag op vrijdag 13 mei. Een stem met een verhaal was Kees de Kort voor mij op BNR Nieuwsradio. Zo jammer dat hij geen verslag blijft doen van alles wat hij voorspelde met steengoede analyses en wat nog uit gaat komen, denk ik… Kees gaat met pensioen en gelijk heeft ie. Bedankt voor alle steengoede podcasts, ik was er blij mee. En zo zal er weer iemand anders opstaan en de boel voortzetten, zo is het leven. Het is overigens wel een zooitje in Nederland, heel veel gaat er niet door, geen personeel, geen onderdelen dus doen met wat er wel is. Er zijn zelfs nu mensen die dus geen wel meer hebben in Nederland door de chaos en dat is wel erg, bewust van…