Een stad in een stad, dat gevoel kreeg ik, toen ik rondliep in het hart van de Zuidas in Amsterdam. Een klein nietig mensje tussen de super grote gebouwen. Net een klein stadje, waar allemaal Playmobil mannetjes en vrouwtjes in de rondte lopen. Als je op het plein tussen de gebouwen staat dan krijg je de neiging om te gaan schreeuwen: “hallo, is daar iemand?” Zullen ze hier ook de vogelpoep van de bakstenen afwassen? Het ziet er allemaal zo gelikt uit. De Zuidas, hier zit het zakelijke hart van Nederland en zo ook Kees de Kort op deze middag. In restaurant Symphony’s, was een hoekje vrijgemaakt voor een leuk programma. Ad Verbrugge sprak met BNR-commentator Kees de Kort over falende financiële autoriteiten tijdens de kredietcrisis. Sorry, schuldencrisis, aldus Kees de Kort. Het getuigt toch wel van een zeker lef om zo’n filosofisch gesprek onder de torens van de grote banken te houden.
Helemaal lef had De Kort, toen hij filosofeerde waarom nog niemand eens een molotovcocktail bij de ABN naar binnen had gegooid. Hij vindt het onbegrijpelijk dat niemand van onder de 40 jaar eens opstaat en iets gaat bijdragen aan zijn eigen toekomst. Want dat is de groep die de klappen al krijgt en gaat krijgen. En dat doe je niet met een Facebook pagina maken en dan likes krijgen, maar door met elkaar rond een tafel te gaan zitten en plannen te maken en oplossingen te bedenken. Ja, hier kon ik goed in meegaan, op die molotovcocktail na.
Ik ben een groot fan van Kees de Kort want hij zegt tenminste duidelijk hoe de vlag erbij hangt. Het enige wat we continue doen, is bewust of onbewust de schuldenberg vergroten en die schuldenballon gaat zeker een keer knappen. Toen we naar de metro liepen zei mijn metgezel: “we graven dus eigenlijk ons eigen graf als wij zo doorgaan met zijn allen.” Yep!
Later in Amsterdam bij het Leidseplein gegeten voor weinig en nog wat tentjes bezocht. Op zo’n moment merk je niets van de schuldencrisis. In de tram allemaal mensen met oordopjes in met telefoontjes en de lucht van afhaal eten in tasjes. De goede restaurants zaten toch behoorlijk vol en dat voor een doordeweekse avond. Waar zit dan de schuldencrisis? In ons hoofd?
Ik las dat we weer in een recessie zitten, het zal de meeste Nederlanders niet eens meer iets zeggen. Iedereen is druk met zijn eigen leven en overleven en vooral lol maken.
Misschien moeten we al die mensen in Nederland eens in een grote Playmobil doos stoppen en ze mogen er pas uit als ze allemaal bewust geworden zijn. En chagrijnen stoppen we terug in de doos.