Vanmorgen zat ik met mijn vriendin al vroeg in de tuin, wakker geworden door een haan. Hoe is het mogelijk dat mensen een haan hebben in hun tuin, midden in een woonwijk. Tuurlijk, als zij daar blij van worden dan zijn wij dat ook. Ik heb hanen nooit begrepen en ook niet waarom ze voor dag en dauw al zo schreeuwen. Maar de rust in de tuin, kijkend naar het licht en de zon op onze huid was heerlijk. Misschien zijn hanen daarom wel op deze aarde, om ons van dit alles bewust te laten worden.

De gebraden haan uithangen, maar dan niet met eten en drinken maar met bloemen naar Griekenland. Top omzet voor ons bloemlandje in verband met een feestdag daar. Maar wel geld voor bloemen en geen geld om kinderen daar voedsel te geven. Tegenstellingen die bewust moeilijk te bevatten zijn.

Bij de voedselbank afgelopen week was het ook weer haantje de voorste zijn. Mensen stonden in de rij voor een voedselpakket. Er waren twee mensen die echt geen eten meer in huis hadden toen ze bij ons kwamen. Bewust heel erg blij met het voedselpakket. Er worden ook wat traantjes gelaten om de uitzichtloze situatie. Wat schrijnend blijft zijn de kinderen. Een klein meisje vroeg of ze een keer met mij mocht meelopen om het voedsel in de pakketten te doen. Gewoon meewerken met mij en zij zou dan een mooie tekening maken om op te hangen. Hier schieten bij mij nou bewust de tranen van in de ogen.

Het komt ook voor dat mensen hun voedselpakket vergeten op te halen. Je bent dan al snel geneigd om te oordelen. Zeker geen honger want anders kom je wel en een ander zou er blij mee zijn. Maar we vergeten wel eens dat het in het hoofd van sommige mensen een grote warboel is. Ze weten vaak niet eens wat voor dag het is, laat staan de tijd. Een kwartier voor sluitingstijd bellen we vaak wat mensen en zij zijn het dan echt vergeten. Je eerste levensbehoefte is voedsel. En als je in staat bent om voedsel te vergeten, zegt dat genoeg.

Bewust erg, maar de zon van vandaag is gratis en laten we daar blij om zijn.