Iemand attendeerde mij op de Nationale Hypotheek Garantie. (NHG) Nu zijn de regels tegenwoordig aangepast en krijg je alleen in uitzonderlijke gevallen nog iets. Het potje is meer dan leeg getrokken door iedereen de afgelopen jaren. Het was bedoeld voor de uitzonderingen in onze maatschappij, die door ziekte bijvoorbeeld, de NHG konden aanspreken. Door het grote aantal echtscheidingen en de onder water woningen is er zoveel uitgekeerd dat het potje leeg getrokken is door ons allemaal. Nu zeuren de mensen dat ze geen geld meer krijgen, wij hebben recht op…  Daar was het potje nooit voor bedoeld, zoals zoveel potjes in Nederland. De potjes worden aangepast en soms terecht en soms onterecht en of wij dat nou leuk vinden of niet. We waren in heel veel opzichten potjes met te grote oren geworden.

Humaan, ik heb er van de week nog een mail over verzonden. In de zorg is het goed zoeken naar humaan. Er wordt niet meer gekeken naar wie en wat heeft een mens nodig maar naar de kosten. Het zou een combinatie kunnen zijn door naar alle drie te kijken. Het is ook niet humaan als je een patiënt in het ziekenhuis laat weten (nog doodziek) dat er een bed bezet wordt gehouden. Met andere woorden: wegwezen, u kost teveel. Van die dingen allemaal.

Ook iemand die in de twintig jaar is en nog zes jaar moet wachten voordat zij in aanmerking komt voor een huurwoning. Je zou bijna willen dat in een oude schoen in Amsterdam, een stel huurwoningen komt. Het Oranjegevoel.

En nog iets waar ik mij van bewust geworden ben. Vraag als kind eens aan je ouders of ze het financieel redden. En vraag dan ook eens door of kijk samen met hen wat papieren in. De gedachte van vroeger is dat een ouder voor zijn kind zorgt. Er zijn daarom maar heel weinig ouders die hun beklag zullen doen bij hun kinderen. Veel kinderen hebben er geen flauw benul van dat hun ouders niet rond kunnen komen, of met moeite.

En de tweede tip van deze dag is de volgende bewuste tip: behandel je ouders als een kind dat naar een middelbare school gaat. Indien je ouders nog bij hun volle verstand zijn en ze gaan verhuizen naar kleiner, maak zelf een soort woongenot toets. Ik kom zoveel ouderen tegen die het helemaal niets vinden waar ze zitten. Ga met ze kijken en laat ze zelf beslissen, indien mogelijk. Bewust geworden van. En als ze dan nog klagen, tja dat hoort of bij de persoon, generatie of bij het ouder worden…