In Praag leven heel veel mensen in de armoede. Als je daar tussen de wal en het schip in valt dan is er geen vangnet zoals hier in Nederland. Je ziet zwervers het eten uit vuilnisbakken halen en op straat zitten om te bedelen. Ze klemmen dan een hond tussen zich in en zitten over de hond heen, met het gezicht op de grond en hun petje ervoor. Als je buiten het centrum komt dan zie je de armoede nog meer. Een gemis is de vrolijkheid. Sommige wijken zien eruit als betondorp en zonder enige bloem. De bouw gaat daar wel goed en veel flatgebouwen worden geïsoleerd. Ook in Praag, zie je een samen wenteling van oud met nieuw. Moderne gebouwen tussen de oude gebouwen. De grote winkelketens verdrijven de kleine Vietnamese supermarktjes.
Twee keer heb ik personeel een complimentje gegeven omdat ze vrolijk waren. Ik ging mij afvragen of ze een hekel aan ons hadden, als toerist. Nee, dat niet maar de Tsjechen hebben veel zorgen en daarom zijn ze niet zo vrolijk. Ook zitten bijvoorbeeld de reisbureaus van de toeristen in hun eigen land en daar verdienen ze er dus aan. Wat er overblijft van de uitgaven van de toerist is niet zoveel voor de Tsjechen. En als je de laatste jaren drie keer overstromingen hebt meegemaakt dan vergaat het lachen je ook wel.
Feit is ook hier, het verschil tussen arm en rijk is groot. De terrassen waar je gezien wilt worden en gezien wordt en de dure winkelstraten en dan de wijken met de armoede en de zwervers.
Ook spreken veel Tsjechen slecht Engels en dat komt weer door het gebrek aan goede Engelse leraren. De werkeloosheid is er ook in Tsjechië. De eigen industrie verdwijnt en de buitenlandse bedrijven kunnen een fabriek neerzetten maar ook zo weer besluiten om deze te sluiten.
Waar ik ook kom in Europa, het verhaal is grotendeels overal hetzelfde. We gaan naar groter en groter en vergeten dat de mensen niet zo snel meekomen. En dan zijn we groter en groot en dan zijn we ongelukkig en willen we rust en stilte en niemand die naar ons luistert. Het is en blijft een rare wereld.
Een Europa? Ik zie het nog steeds niet voor mij. En hoe kun je stemmen met de Europese verkiezingen als je niet eens in alle landen in Europa bent geweest? Je weet niet wat leeft in andere landen, hoe kun je dan op iets stemmen als je het niet begrijpt? Mensen begrijpen de dingen in eigen land al niet, in Europa wel? Landen hebben allemaal hun eigen geschiedenis en gebruiken en dan kun je het financieel een Europa maken, maar het overige, daar kan de mens niet in mee. Het gevoel van de mens, daar staat niemand bij stil.
Morgen meer over de prachtige dingen in Praag.