Een prachtig gebouw en heel modern was de National Gallery in Praag. Oude en nieuwe kunstwerken komen hier samen. Mijn favoriet was een schilderij met de naam: don’t worry be happy van Milan Kunc. Een blik op het schilderij en ik werd al happy. Ook The Way of Silence III van Frantisek Kupka was een mooi schilderij. Werk van hem is de moeite waard om eens naar Nederland te halen voor een tentoonstelling.  Ook leuk dat groepen studenten nu gewoon in het museum voor schilderijen gaan zitten en les krijgen. Ook de immens grote doeken van Alfons Mucha waren indrukwekkend.

Een van de mooiste dingen in Praag was toch wel de muziek op straat. Op de Karelsbrug speelde iemand heel mooi viool, tranen in mijn ogen. Muziek en de zon maken de wereld heel anders. Ook het joods museum was indrukwekkend en het oude kerkhof. Heel mooi waren de tekeningen van de kinderen. Een tekening zegt soms meer dan 1000 woorden.

In de stad had je ook een strandje met heel veel witte zwanen en veel duiven. Een heerlijke rustplek als er even geen hordes toeristen waren.

Verder heel erg veel kerken gezien en na de zoveelste kerk kon ik geen kerk meer zien. Kerkmoe? Er was een kerk waar uit een preekstoel, de hand van de spreker eruit stak. Je zag alleen een arm met een hand. Help, het geloof verdwijnt? Wij kwamen er niet uit en hadden er wel lol om. Een beetje veel pracht en praal en je vraagt je af hoeveel er nep is en echt is. Overigens is Praag ook de stad van de graffiti. Je kunt geen gebouw zien of er staat wel graffiti op. Het geeft wel kleur aan de stad, op een moderne manier.

De astronomische klok is misschien wel de meest bekeken klok ter wereld. Praag, een mooie stad met veel geschiedenis en verhalen. Nergens tikt het klokje zoals het thuis tikt en daarom morgen weer wat tekst over Nederland.