Het blijft mij bezig houden, het stapelen van ding op ding. Nu met de vliegramp bijvoorbeeld en dat je logisch gezien dus niet meer over oorlogsgebieden gaat vliegen. Sterker nog, er gaan al stemmen op voor luchtafweer op burgervliegtuigen. Raken we dan niet een beetje het begin kwijt? Waar begint iets? Er is een oorlog of een conflict en dat zou toch het begin kunnen zijn? Het begin is niet goed en daar begin je dan toch met aanpakken? Ik denk zomaar eens wat in het rond.
Voor een oorlog is er nog een begin en dat zijn de mensen zelf. Immers een wapen gaat niet vanzelf gebruikt worden, daar zijn nog altijd mensen voor nodig. Dus de oorlog begint bij de mensen zelf, er zit iets in de mens waardoor er geweld kan ontstaan. Ik vergelijk het toch altijd met een emmer die overloopt. Een opeenstapeling van gebeurtenissen maakt dat op een gegeven moment de mens overloopt, emoties die kunnen omslaan in geweld. En als er dan niemand is om de gebeurtenissen uit de emmer wat nuchter in beeld te brengen voor die persoon dan blijft alles rondzwemmen in de emmer en loopt hij steeds over. Zeker als die emoties door anderen nog eens versterkt worden of gevoed worden.
Met alle vooruitgang vragen wij ons steeds minder af of iets nog wel goed is. Ook voor producten, er was een begin en een product is steeds keer op keer verbeterd. Wat als blijkt dat de verbetering niet goed is? Wie heeft er dan de moed om te zeggen, ik ga terug naar het begin en met de kennis van nu en door zelf te denken, ik ga dat product mooier en beter maken.
Een begin heeft ook een einde en als ik zo denk dan is dat ook het probleem in de wereld. We zijn niet alleen het begin zoek geraakt maar weten het einde ook niet meer te vinden. We blijven er dus lekker ruim tussenin hangen. Hangen in een wereld onder en boven het midden?
Ik zag weer jonge eendjes en de geboorte blijft gelukkig nog altijd een nieuw begin en er overlijden nog steeds mensen en dat blijft een einde. Het middenstuk, daar liggen de kansen. Voor een betere wereld en een toekomst voor iedereen. Nu dat midden nog zien te vinden met zijn allen…