Schoolr(eis)je

Afgelopen week kwam een van de zonen van mijn vriendin thuis met de aankondiging van twee studievakanties met school. De eerste was nog niet verplicht, de tweede wel. Dure reizen naar het buitenland en in eerste instantie denk je dan: de hele klas gaat en dus wat zielig als mijn zoon niet mee kan. Heel voorzichtig ga je dan toch eens bij andere ouders informeren en wat blijkt, ook zij zien de kosten niet zitten. Veel ouders kunnen eigenlijk de kosten niet meer betalen voor deze reisjes. Om de boel nog leuker te maken, de zoon van een andere vriendin kwam ook thuis met een happy vakantie samen met zijn klas. Met de hele klas op wintersport en in de vakantie. Een dure aangelegenheid en alles bij elkaar met de aanschaf van spullen erbij zo’n duizend euro. De school sloopt ook nog eens bewust het gezinsgevoel in de vakantie. Er zijn ouders die niet happy zijn met deze vakantie omdat ze zelf goedkoop weg hadden willen gaan met het hele gezin, samen. Ook gezellig thuis blijven vinden de meeste ouders en kinderen helemaal niet naar, de kinderen moeten immers al zoveel.  (Druk, drukker en aller drukst.) Deze school is echt te lollig want ze vragen steeds om bijdragen van ouders en vorig jaar kwamen ze zelfs tekort. Ze denken zelfs dat ze kunnen bepalen aan de hand van het beroep van een ouder, hoeveel de ouder dan kan bijdragen. Het moet niet gekker worden. Het voelt als een straf als je kind goed kan leren en je de extra’s eigenlijk niet kunt betalen. Of wilt betalen want steeds meer ouders vinden al die uitstapjes de grootste onzin. Later als ze echt volwassen zijn dan hebben ze de hele wereld al gezien…

Er is dus een probleem, de ouders slapen minder lekker omdat zij zich druk maken over het financiële gedeelte. Ik ben misschien gek, maar waarom het probleem bij de ouders laten? De school wil iets en als je daar als ouders niets van zegt dan gaan die ogen daar ook nooit open. Je zou een gesprek kunnen aanvragen op school en eens kunnen praten over de veranderingen in deze tijd. Misschien zien de mensen op school zelf niet in dat niet iedereen nog de flappentap in de tuin heeft staan? En dan het kind zelf, waarom zou je als ouder zo’n vakantie moeten betalen? Laat de kinderen zelf eens iets bedenken om geld te verdienen voor hun vakantie. Wat is er mis om tegen een kind in het walhalla Nederland, eerlijk te vertellen dat je het geld voor zoiets niet kunt vrijmaken en zeker niet wilt lenen voor zoiets? Blijkbaar leren ze dat de kinderen nou weer net niet op school… En misschien niet geheel onbelangrijk: wat wil het kind zelf.

Kinderen die wel financiële steun krijgen van hun ouders kunnen alles en andere kinderen zullen er zelf voor moeten werken, lenen en knokken. Om het een beetje te relativeren, het is altijd al zo geweest en de omwenteling in betaalbaar onderwijs voor iedereen die komt er nog niet lekker door. Veel scholen zijn bedrijven en het gaat ze om de winst van de hoge resultaten van de leerlingen. Dat niet iedereen daar gelukkig mee is dat zal ze een jojo wezen. Vooral blijven kijken naar wat wel kan want een krantenjongen kan ook een miljonair worden. Niet dat je daar tegenwoordig weer zo blij mee hoeft te zijn, dat is weer een ander verhaal. Gewoon je eigen weg volgen en met een beetje geluk kom je er dan ook wel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

US5G

Please type the text above: