Rare wereld

Ik had vorige week een gezellig samenzijn met oud studiegenootjes, altijd leuk. Het plan was dat iedereen iets te eten zou meenemen, ook niets mis mee. Ik had een bordje zelfgemaakte wrap rolletjes meegenomen. Ik schrok mij bij binnenkomst een hoedje, wat was er veel eten gekocht en gemaakt! Tegen het einde vroeg iemand aan mij of ik gelukkig was. Ik keek naar de berg eten en ik begon met tranen in mijn ogen te vertellen over de andere echte wereld. De wereld waarin veel mensen honger hebben en niet weten hoe ze aan eten moeten komen. De grote partijen voedsel en andere goed bedoelde spullen die dagelijks door de bedrijven worden afgeschreven en gedumpt. Ja, ik ben gelukkig maar nu even niet met de blik op al het eten wat hier over is. Het mooie was dat ik thuis een bericht kreeg dat we bij ons volgende samenzijn gewoon boterhammen met schuifkaas gaan eten. Ik kan blijkbaar goed een boodschap bewust overbrengen.

En er waren ook nog vreugdetranen want mijn muzieknummer was af! Ik had de wens en het verzoek gedaan om het nummer van Valensia met Gaia voor mij in een nieuw jasje te steken, iets meer in het nu. Het wilde eerst niet zo lukken want hij vond het een moeilijk nummer om te mixen met trance en dergelijke. De aanhouder wint en ik heb nu een muzieknummer in het nu. Het is niet perfect, hoeft ook niet voor mij, het origineel blijft geweldig mooi. Iemand heeft er zijn uiterste best op gedaan en ik swing nu happy de auto uit.

Afgelopen weekend samen met mijn vriendin gedanst en andere mooie mensen. Ze was weer even fit en samen aan de bar zitten praten en dat wij zo hopen dat zij de feestdagen nog gaat beleven zoals zij nu is. Uit het leven halen wat erin zit. Uit het leven halen wat erin zit dat valt voor heel veel mensen niet meer mee, ik ben af en toe de extra schouder voor mensen. Waar al die mensen op mijn pad vandaan komen dat blijft een wonder, wel heel mooi. Heel veel mensen zijn boos, echt boos op de situatie waarin ze in zitten en niet meer uitkomen. Is niet goed en die boosheid komt er een keer uit. Ik zing voorlopig maar even door over I couldn’t save you all of my own. Laat dat bury us all under ice maar komen, ik wil weer schaatsen op natuurijs, lol.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CDPg

Please type the text above: