Ik was eergisteren bij mijn vriendin en daar viel de middagkrant op de deurmat. Ik las de voorkant en de eerste pagina en mij bewust van haar oudere dochter, ik kon het vragen weer niet laten… Laat je de krant op tafel liggen zodat zij hem kan lezen? Het kind zit nog op de basisschool en kijkt nog naar het Jeugdjournaal. Wil je een kind bewust maken van de schreeuwende angstkoppen in de krant? Nee dus, zij vertelde dat zij door een eerdere ervaring met iets uit het nieuws zich hiervan bewust was geworden, haar kind kon niet meer slapen. Haar kinderen mogen ook niet meer naar het acht uur nieuws kijken tegenwoordig, hoppa en naar boven. Zij vond trouwens het Jeugdjournaal ook best wel heftig. Je kent je eigen kinderen het beste en daar handel je naar. Onbewust krijgen kinderen er toch wel iets van mee op school, door vriendjes en vriendinnetjes en door gesprekken die zij opvangen van volwassenen. Zolang je als ouder je kind maar in de gaten blijft houden en in gesprek blijft met je kind, luisteren, dingen benoemen, angst wegnemen en dan doe je het wel goed, denk ik… Voor veel volwassenen is veel al niet te bevatten, laat staan voor jonge kinderen, denk ik…
Er was gisteren weer onze nieuwjaarsreceptie van onze Voedselbank. Altijd leuk om alle mensen weer eens te zien van alle afdelingen. Samen vormen wij onze Voedselbank en iedereen draagt zijn steentje bij. Het is ook belangrijk om elkaar af en toe te zien zodat je dingen kunt delen. Ik was ook nog even in gesprek met iemand over medicatie, verbandmiddelen enzovoorts. Je merkt soms in de maatschappij dat er vraag is naar een verandering en die komt er dan niet lekker doorheen omdat een andere groep mensen de verandering niet staan toe te juichen. Hoeft ook niet, je kunt er wel voor openstaan als een groot deel van de bevolking wel aangeeft er iets mee te doen of te willen doen. Medicijnen en verbandmiddelen niet vernietigen, wel inzamelen en aan mensen geven die ze niet kunnen betalen. Ik snap dat de industrie er niet bij van wordt en toch zijn er steeds meer mensen die alles niet meer kunnen betalen qua zorg en dolgraag tweedehands medicijnen en verbandmiddelen zouden willen hebben. En wat is er mis om bij het overlijden van iemand de dozen incontinentiebroekjes meteen over te brengen naar een andere zorgvrager? Ook in andere landen zouden mensen dolblij worden van onze medische afdankertjes. Het is weer een andere manier van denken en als je hem goed uitdenkt dan zou het voor alle partijen wel gunstig kunnen zijn. Zelfs als industrie, waar verdienen we wel aan, wat valt er weg door 2e hands medicijnen en waar kunnen wij dit wel mee opvullen. Het zou een enorme zorgbesparing kunnen opleveren en de boel hoeft niet naar de verbranding. De tijd is er nu nog niet rijp voor, gaat wel komen. De komende generaties zien het wel. Het verstrekken van teveel medicatie en verbandmiddelen zou al goed kunnen gaan bij de wortel. Het is net als dorst hebben en een glas water vullen, je zet dan toch niet nog een tweede glas water neer voor als je na het eerste glas nog dorst hebt? Je vult dan het bestaande glas weer bij.