Over wonderlijk gesproken. Hoe kan het toch dat je dingen krijgt waar je niet om vraagt en dat je dan toch reacties moet geven? In mijn beleving de omgekeerde wereld. Ik kreeg een brief thuis van mijn gezondheidscentrum. De huisarts van vroeger… Er was voor mij een afspraak gemaakt voor een uitstrijkje in het kader van het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker. Als ik niet kan of wil dan moet ik zelf afbellen. Ik vraag om niets en moet toch iets doen. Ook het lab formulier in een antwoordenvelop terugsturen als je niet gaat. Op het lab formulier stond dat als je niet wilt dat ze jouw gegevens delen met derden dat je zelf actie hierop dient te ondernemen en met een link erbij. Ik kreeg zomaar beelden van het jaar 2025 voor ogen waarin een geautomatiseerde auto met robots je aan huis komt afhalen om je verplicht naar een of ander gezondheidscentrum te brengen voor een uitstrijkje… Afijn, de bedoeling van zo’n onderzoek is goed en een gegeven onderzoek… Ik struikelde nog over iets anders en dat was dat er stond dat het uitstrijkje door de assistente werd gemaakt. Doktersassistente kan iedereen worden tegenwoordig en je hebt er niet veel opleiding meer voor nodig. Een onwenselijke situatie en ik kwam gelukkig een petitie tegen op het internet van mensen die zich hier ook van bewust geworden waren. De beroepsvereniging van doktersassistenten (NVDA), doktersassistenten, (huis)artsen, specialisten en patiënten. De verwachte datum van indiening bij de Tweede Kamer is 1 mei 2015. De petitie tekenen kan nog steeds.
Vroeger was de doktersassistente een vriendelijke begripvolle vrouw: afspraken maken, praatje maken met de mensen, spuitje zetten en pleistertje plakken en de dokter assisteren als hij of zij erom vroeg. In het nu moeten doktersassistenten met steeds minder mensen steeds meer en complexer werk doen. En wie zegt mij dat ze bekwaam zijn voor de handelingen die zij doen? Iemand met een jaartje avondschool mag dus een uitstrijkje maken bij mij? Ik zeg niet dat ze het niet kunnen, iemand kan heel veel als je het genoeg oefent. Ik weet uit eigen ervaring dat artsen kleine medische handelingen al niet meer uitoefenen omdat ze het niet meer kunnen! Geen praktijkervaring meer. Mijn eigen vader moest laatst zelf tegen de assistente zeggen dat het toch wel erg veel pijn deed zijn oren uitspuiten en toen kwam de dokter erbij die ook ging kijken en toch maar naar de KNO-arts… en daar blijft hij dus in het vervolg. De doktersassistenten en artsen in mijn gezondheidscentrum zijn alleraardigst, zeker en iedereen moet mee in het wonderlijke nu met alle gevolgen van dien, begrijpelijk. Laat ik het gewoon zeggen zoals ik het voel, ik wil dat een bekwame gespecialiseerde arts of gynaecoloog een uitstrijkje maakt als ik met mijn benen wijd lig. En daarom wacht ik nog een jaartje met mijn uitstrijkje, onverstandig maar misschien komt er iets van licht aan de gezondheidshorizon binnen een jaar. Vertrouwen… Ik ga de afspraak netjes afbellen, mijn normen en waarden en in deze tijden van bezuinigingen kan iemand anders dan mijn tijd bij het gezondheidscentrum gaan invullen. Was het maar lente in de ogen van de patiënte en de doktersassistente…