Onder de mensen en met de mensen en mijn ogen zien de wereld bewust om mij heen. Ik kan wel een dagkalender gaan uitbrengen met nieuwe spreuken. Die van gisteren was, aandelen kunnen in rook opgaan, liefde blijft altijd bestaan. Of… het voelt als zitten in het verzet en heeft u de handtekening voor het referendum al gezet? Ik ging postzegels kopen om de boel te kunnen versturen en humor dat er Hollandse afbeeldingen op de postzegels stonden. Een molen, een klomp, een fiets, een tulp, kaas en hoppa een velletje postzegels is de nieuwe inburgeringscursus van in het nu. Het is erg leuk om handtekeningen te verzamelen en je hoort nog eens wat meningen en verhalen her en der. Soms vragen mensen of ik links of rechts ben en dat is zo niet meer van deze tijd, aldus Ingrid. Serieus, er zijn mensen die zichzelf links vinden en die ontzettende goede ideeën en plannen hebben en er zijn mensen die zichzelf rechts noemen en die de meest zinnige dingen zeggen. Ik heb mijn favorieten zowel onder links als onder rechts. En net als in de maatschappij waar de middeninkomens verdwijnen zit er bij mij ook een leeg politiek gat in het midden. Sinkhole in het midden en pret. Ik hobbel lekker door de week en help de mensen om mij heen die op mijn pad komen. Veel mensen liggen wakker en ik ook van de mensen die wakker liggen, hee weer een nieuwe spreuk van de dag. En er zijn wat een mensen bi bah boos of verdrietig in het nu. Oh en gisteren nog een spreuk, liefde is geven en nemen en als de ik ben op reis in Europa mensen alleen komen nemen in ons land dan is er geen sprake van liefde. (Omgekeerd trouwens ook niet…) Ik snap overigens logisch gezien niet dat wij wel een heel festivalterrein met tenten kunnen neerzetten om te feesten om ze vervolgens weer af te breken. Deze tenten zouden voor de ik ben op reis mensen toch al een heel feestje zijn? En kunnen we de grenzen even tijdelijk dichtgooien a.u.b.? Niet alleen om beter zicht te krijgen op wat erin komt, ook op wat eruit gaat… Hijskraan, taxi’s en zelfs grote bussen worden hier gestolen en ons land uitgereden. Denk je eens in wat een werkgelegenheid het zou opleveren weer ouderwets mensen bij de grenzen… O nee, bezuinigingen en minder en minder personeel overal. Ondertussen gaan veel sectoren protesteren of zijn er al mee bezig. Je hoort het van iedereen om je heen, het gaat allemaal nergens meer over en het is een grote soap. Ik snap nu beter waarom het amusementsgehalte op wat televisiezenders minder moet worden, ik kijk om mij heen in eigen land en in mijn eigen leven en het live amusement met een lach en een traan komt mij gratis tegemoet.