Even wennen…

Ik geef het eerlijk toe, ik moet echt even wennen aan de zorg in het nu. De regiotaxi bijvoorbeeld, natuurlijk erg mooi dat zoiets er is en dat mensen die alleen zijn eens naar het ziekenhuis kunnen gaan of bij vrienden op bezoek kunnen gaan die ook alleen zijn. Je kunt er ook boodschappen mee doen en je kunt er ook mee naar de Voedselbank gaan. Er is een dingetje, de regiotaxi is niet altijd flexibel en pret. Deze persoon moet bij de Voedselbank een uur wachten en dan komt er weer een taxi om deze persoon op te halen, tussen afzetten en ophalen moet een uur zitten. Je mag dus niet uitstappen en iets oppikken en gelijk weer terug. Zelfs als er wel ruimte is in de taxi en er toevallig iemand komt aanlopen die vanaf een winkelcentrum naar dezelfde straat moet als de mensen die er al inzitten dan kan deze persoon niet mee. De leukste verhalen komen voorbij en ik denk dan altijd dat je iets ook te strak kunt dichttimmeren met regels en pret. Dat er trouwens geen vrijwilliger is te vinden om iemand naar de Voedselbank toe te rijden, ik vind het in en in triest. Ook lachen in een zorg onder een dak afgelopen week. Ik was zo goed om iemand naar een specialist te brengen en er was een nieuwe kaart nodig en er zat een vrijwilligster achter de desk en die kon geen kaart maken. We mochten zo doorlopen. Bij een volgend bezoek hopen dat de betaalde kracht er weer zit? Ik zei nog voor de grap dat ik het zelf wel even wilde doen en pret… In de wachtkamer een groot televisiescherm en opeens kwam er een stukje voorbij waar men respect vroeg voor het personeel en met respect met elkaar omgaan. Het zal nodig zijn in de zorg, dacht ik toen… Gelijk een mooie gratis test voor mijn ogen want ik kon de kleinste letters lezen op grote afstand en pret. Hilarisch dat een oogarts een patiënt in de wachtkamer ging onderhouden over een niet goed verwijsbriefje en vervolgens in de gaten kreeg dat iedereen kon meegenieten. Samen met de patiënt in de kamer met de deur open zodat wij alsnog alles konden horen en ook de klachten van de patiënt. Hoezo respect voor de patiënt, dacht ik toen… Het werd helemaal hilarisch toen bleek dat de persoon met wie ik mee was naar de verkeerde specialist was doorverwezen en naar een andere specialist had gemoeten. Nieuwe afspraak maken en dus voor niets op en neer gereden. Ik geef het eerlijk toe, ik moet echt even wennen aan de zorg in het nu. Voor iemand die de humor bijna overal van inziet was het wel een geweldige ervaring…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

8PPo

Please type the text above: