Ik ga de komende week schrijven over mijn laatste week in de thuiszorg. En allemaal omdat een paar gemeenten de aanbesteding van de huishoudelijke thuiszorg aan anderen zorgverleners hebben gegund. In het jaar 2015 gaat het niet meer over mensen, wel over aanbestedingen. Natuurlijk zou ik met drie verschillende korte contracten mee kunnen gaan naar de andere zorgverleners en bij mijn klanten kunnen blijven. Voor iemand die alleen een huishouden draaiende moet houden is zoiets niet haalbaar. Het salaris is van dien aard dat je het werk echt doet omdat het leuk is en niet voor het geld. Het is leuk werk voor tweeverdieners, mensen die met zijn tweetjes zijn waarvan de man of vrouw een goed salaris heeft en de man of vrouw een paar uurtjes wil bijverdienen, voor studentes en andere mensen met tijd over. Er blijven een paar oude hulpen over van de oude stempel in vaste dienst of met korte contracten. Heel veel ouderen mensen begrijpen er niets van flexibel en zij zijn ook van een andere generatie. Ik vroeg laatst aan iemand waarom zij altijd om zes uur wil eten. Vroeger hadden wij een eigen zaak en dus een vast patroon met eten en koffie drinken. Alles ging rond vaste tijden en dat heeft zich bij veel ouderen voortgezet. Vaste hulp is prettig en vaste tijden, veel mensen raken compleet in paniek als de hulp niet komt of op een andere dag of op een ander tijdstip. In het nu zouden wij dit autisme noemen en pret. Het is niet alleen de leeftijd die wat star kan maken, het is ook het levenspatroon van vroeger waarom veel ouderen niet mee kunnen in het flexibele nu. Oudere mensen hebben ook een hele andere kijk op schoon. Andere meubels en tafeltjes die in de was gezet moeten worden en kleedjes die uitgeklopt moeten worden en ramen die spiegels moeten zijn. De hulp moet het net zo doen als dat zij het altijd deden vroeger en zelfredzaamheid loslaten is erg moeilijk voor mensen, hoef je niet eens oud voor te zijn… En als je de hele dag binnen zit dan zie je ook elk stofje… Het is dan ook buitengewoon hilarisch als er scholieren komen als vakantiekracht en zij soms niet eens weten wat een stofdoek is. Ik heb al een keer gepleit voor een ochtend les van een ervaren kracht voordat zij aan de slag gaan… Mensen op latere leeftijd verander je niet meer en hoeft ook niet, als vaste hulp weet je op een geven moment waar jouw klant blij van gaat worden en dan is het goed. Bij mensen met psychische problemen en verslavingen ken je op een gegeven moment de klant en lukt het je aardig om de boel enigszins leefbaar te houden. Je bent heel vaak de enige persoon die bij iemand komt in de week, vertrouwd. Je komt bij allemaal verschillende mensen over de vloer en je past je continue aan en zet de wensen van de klant voorop zonder je helemaal onder de voet te laten lopen… Voor heel veel mensen ben jij de buitenwereld en ik doe buiten werktijd ook nog wel eens het een en ander vrijwillig voor mijn klanten. Dat de zorg anders moest daar ben ik het wel mee eens en dat er te hoge kosten gemaakt worden door mensen die geen verstand van zaken hebben en langs elkaar heen werken en niet op de juiste geschikte werkplek zitten is ook een ding. En zo ga ik de blog zorgweek in en schrijf vanuit mij hart en over wat er in mij opkomt.