Het zijn de kleine dingen

Wij waren gisteren in Zwolle. Ons lieve vriendinnetje bezoeken met ALS en veel pret onderweg. Er kwam tot onze hilariteit net een lijkwagen aangereden bij de zorginstelling en wij keken elkaar aan en zeiden: “het zal toch niet… dan had haar man het ons toch wel even laten weten.” Zij stonden ons gelukkig bij de ingang al te verwelkomen en ik vertelde de hilariteit van de rouwwagen en zij konden er erg om lachen. Wij hadden van tevoren gevraagd waar zij echt blij van zou worden en geluk zit hem gewoon in de kleine dingen. Wij hadden dus voor allebei een broodje haring meegenomen. En mooier kun je het dan niet hebben dat zij vertelde dat dit voor haar echt genieten was. Je mag mensen ook wel een beetje laten genieten als ze de eigen bijdrage voor de zorg niet meer kunnen betalen. Ziek zijn is geen keuze. Het is te triest voor woorden dat wij zaten te praten over betalingsspreiding. Als je heel ernstig ziek bent zou je daar helemaal niet mee bezig hoeven zijn en een partner ook niet. Voor het Van Gogh museum heeft zij de kracht niet meer en de kaarten van Van Gogh die wij af en toe sturen is zij wel heel blij mee. Wij hadden het over steeds meer inleveren en ik heb bewondering voor hoe zij zelf nog steeds de strijd aangaat voor menswaardigheid in de zorg. Ik kan nu nog praten en mensen die dit niet meer kunnen die kunnen het niet meer zeggen. Met mijn eigen ervaringen in de zorg weet ik wat zij bedoelde. Dat je bijvoorbeeld iemand op bed wast en dan even wegloopt en de persoon in bed naakt laat liggen. Je kunt ook even een handdoek over de persoon heen doen voor het geval er iemand onverwachts binnenkomt en het voelt lekkerder. Het zijn kleine dingen die ervaren en goed geschoold personeel weten. Ik kan niet meer doen dan het op mijn blog zetten om leraren in de zorg er bewust van te maken om zoiets te leren aan hun leerlingen. Bewust maken van dat de patiënt, hoe ziek ook, een mens is. Na een kleine drie kwartier was zij moe en zij ging slapen. Samen met haar man een wandeling gemaakt en later koffie gedronken, kleine dingen die zo belangrijk zijn. Nog erg gelachen om advocaat en tot mijn grote vreugde zag ik in de winkel daar dat zij flesjes advocaat verkochten. Ik heb hem een flesje gegeven als een kerstcadeautje, een klein ding en hij blij. Later in de avond waren wij des te blijer dat wij gezellig aan waren geweest want haar gezondheid ging weer achteruit en koorts. Onze bijdrage was misschien heel klein, het was wel fijn en om samen te zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

PdbtR

Please type the text above: