Een recht een averecht

De daders van het geweld op nieuwjaarsnacht in Keulen waren bijna alleen maar migranten, feit. Wat weer niet wil zeggen dat alle migranten gewelddadig zijn, eigen bedenksel. Meer dan 500 aangiftes, feit. De Zweedse politie geeft nu schoorvoetend toe dat er vorig jaar zomer daar Keulse toestanden zijn geweest met jonge mannen afkomstig uit Afghanistan, feit. Moet ik het dan gewoon bekijken als de App store met continue feiten updates en dat er op een gegeven moment een versie 10.2.8 komt? En in welke update zitten wij nu dan, 2.0.36? Volgens een van mijn vriendinnen zijn wij juist te lief en al dat niet benoemen werkt juist averechts en mijn zeer intelligente breiende een recht een averecht tante kwam aanzetten met dat wij nu al in een oorlog zitten. Als je zo naar iedereen zijn verhaal luistert dan ontkom je er zelf niet aan om in je eigen brein in het vakje oorlog een nieuw informatiehoekje aan te maken en pret. En er was nog wat ruimte over en daar heb ik nog een bullshit hoekje gecreëerd en na een uur verdwijnt dit automatisch uit mijn brein. En alle informatie tezamen met mijn eigen bewuste en onbewuste waarnemingen vormen mijn eigen blik op het hedendaagse gebeuren en ik denk er het mijne van allemaal. Ik had het afgelopen weekend kilometers aan sporten nodig om nieuwe ruimte vrij te maken in mijn brein en pret. Ik zat op de fiets en ik dacht na over bewegen en vitamine D aanmaken en of ik mijzelf dus op de fiets een testosteron aanmaak bommetje mocht noemen. Ik had er wel pret om en ik scheurde langs een veldje met gele narcissen in januari… Met een vriendin heel wat kilometers gelopen langs groen gras met madeliefjes en we zagen ganzen, zwanen, reigers en een ooievaar. Ik denk dat heel wat dieren en planten in een trauma schieten als er nog sneeuw en vorst gaat komen. Ondertussen de onbegrijpelijke niet logische dingen besproken en gelachen. Iemand zei laatst dat je van lachen rimpels krijgt. Nou ik mag hopen dat er nog heel veel rimpels van het lachen bij mogen komen op mijn gezicht. Ik kreeg een bakje met eten van haar mee en ik was dankbaar. Ik had haar kunnen zeggen dat ik het eten liever op mijn eigen manier bereid had en ik had een protest rondje op de rotonde bij haar voor de deur kunnen lopen. Nee, zoiets kun je alleen maar fantaseren en zoiets doe je natuurlijk nooit…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

BCbAW

Please type the text above: