Ik was vandaag bij oma om even een bloemetje te brengen en koffie te drinken en de oudere mensen zijn heel erg goed op de hoogte van wat er gaande is in ons land. Oma’s grootste zorg was hoe ze bij het stemlokaal kan komen op 6 april bij het raadgevende referendum. Oma wist ook al te vertellen dat er bij haar niet zoveel stemlokalen in de planning zitten en pret. Geen zorgen oma, ik ga die dag wat mensen rijden die willen stemmen, zo draagt iedereen zijn steentje bij. En of mensen nou voor of tegen gaan stemmen, het gaat erom dat zij kunnen gaan stemmen. Wie had ooit gedacht dat het referendum zoveel zou losmaken in ons land en buiten Nederland. Er zijn subsidiepotjes en zelfs voor en tegen campagnes, hilarisch allemaal. Buiten het referendum om is het nummer een gesprek nog steeds de ik ga op reis mensen. En bij gebrek aan daadkracht is nu het logische gevolg dat wat landen zelf de ik ga op reis mensen touwtjes in handen gaan nemen. Nederland zal de laatste wel zijn want het voorzitterschap van de EU zit in de weg… denk ik… Ik vernam de afgelopen week een mooi verhaal in een dorp van hoe moeilijk het is voor kinderen om begrip te hebben voor een getraumatiseerd kind uit een oorlogsland. Wederom voor mij een gedachte dat kleinschalige opvang beter is en in een klein dorp beter gezin voor gezin kan instromen en de gemeenschap zo alle hulp kan bieden en dan pas een volgend gezin kan opnemen. Als een kind vanuit oorlogsgebied altijd heeft moeten vechten om eten en het eten met zijn lichaam heeft moeten beschermen dan is het erg moeilijk om zoiets eruit te krijgen. Een mooi gesprek en het toonde aan hoe opvang wel een succes kan worden, al weet je nooit wat een kind op latere leeftijd nog van het trauma gaat overhouden. Het is allemaal moeilijk en moeilijk en ik denk dat door de grote aantallen van nu de kwaliteit van inburgeren in gevaar komt. En ik vind het erg triest dat mensen die echt gevlucht zijn vanuit oorlog ondersneeuwen bij de mensen die vanuit economische redenen naar hier komen. Bijna iedereen die ik zelf spreek vraagt om rust, even geen vluchtelingen meer en zeker geen economische vluchtelingen. Ik hoor dat er alweer heel erg veel mensen klaar staan om naar Europa te komen en niet alleen via Griekenland, een stroom zonder einde. Deze stroom gaat Europa veranderen en Nederland veranderen, bewust van. En dan zijn er nog alle mensen in Nederland zelf die hulp nodig hebben en laat ik het bestaan van de Voedselbanken in eigen land niet vergeten. Tja oma, de wereld staat op zijn kop en dan nog maar een bakkie troost nemen en wat gezelligheid maken.