Dag spullen…

Ik was gisteren weer een bij de bloemenwinkel en allemaal tulpen. Het viel mij op dat alle tulpen keurig per kleur in een bosje zaten en ik ging maar weer eens vragen waarom er geen gemengde blije kleuren stonden. De verkoopster kon het mij niet vertellen en wel wist zij te vertellen dat zij wel eens gemengde kleurenbossen hadden en dat die heel goed gingen in de verkoop… Er is dus markt voor en misschien een kleurenmachine robotsorteerder inhuren? Afijn, geen tulpen gekocht, wel nieuwe roosjes voor bij het graf van mijn overleden vriendin, zij is bijna jarig en daar horen nieuwe bloemen bij. En nog een bosje gekocht voor op een visite en iedereen weer blij. Je hebt het er druk mee zo en ik heb het ook druk met het opruimen van mijn spullen. Ik had al niet veel maar toch meer dan nodig… Het streven is om een bed, een bureau met stoel en een luie stoel en over te houden. En een computer, radio met cd, dvd en televisie. Eigenlijk zouden een bureau met stoel en bed al volstaan om te schrijven samen met een koffiezetter en zucht. Ik ben bijna al mijn boeken nu kwijt en er zijn heel wat mensen blij van geworden. De filosofie, wetenschap en wat lekkere leesboeken zijn gebleven. Ik zou het liefst alles gratis weggeven maar in deze wereld leven we met geld en dus voor wat dingen toch iets gevraagd. Mijn kleding bestaat straks nog uit een klein beetje en genoeg voor de komende jaren. En dan blijft de goedbedoelde troep over, dingen om het huis gezellig te maken, zucht. De spullen waar ik emotionele waarde aan hecht blijven en de rest mag naar de kringloopwinkel. Er is een ding waar ik niet echt lekker uitkom en dat zijn foto’s. Op wat foto’s na die belangrijk zijn, wat moet ik met de rest? De herinneringen zitten in mijn hoofd en ik leef nu en als ik er niet meer ben dan komen ze alsnog bij het vuilnis terecht? Bij twijfel niet weggooien, aldus vriendinnen, tja. De sieraden, gekregen van een ex liggen ook ergens in Maastricht te zwemmen, hoppa samen met een vriendin van een brug gekiept vroeger en pret. Ik was toen al van het wat dingen opruimen. Ik ga straks spullen overhouden die allemaal tezamen in een kleine bestelbus kunnen en ik vind het nog veel eigenlijk, zucht, in de verkeerde tijd en in het verkeerde land geboren en pret. Het verkopen van de spullen is best leuk of gratis weggeven en de leukste mensen komen weer op je pad. Huisdier en ik gaan straks weer ergens anders wonen… bewust van.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

p7b4

Please type the text above: