Ik had afgelopen weekend geen zin om te schrijven, veel indrukken en wat genoten in Amsterdam met het mooie weer. Een beetje geluk naar Amsterdam gebracht, tja. In het café De Zon kwamen de tranen bij iemand en dan met een bakkie troost iemand troosten. Ik kan jou niet helpen, ik kan er alleen vandaag voor jou zijn. Iemand gelukkig maken, het geluk is voor de een dit en voor de ander dat. Als je zelf de dingen weet die jou bewust gelukkig maken dan kom je een heel eind. Voor mij is het ultieme geluk de zee. Of het slenteren door Amsterdam en genieten van de mooie geveltjes en de Westertoren. Het uiteindelijke geluk zit in de mens zelf, bewust van. De stad puilde uit met het mooie weer en met ons flesje drank en met wat hapjes kwamen wij uiteindelijk op het Museumplein aan, alwaar wij heerlijk in de zon op het gras zaten. Er waren wel wat dingen en een van de vriendinnen keek mij aan en zei dat ik wel wat schrijfwerk hieraan kon wijden. Kan ja, sommige dingen zijn beter om in stilte te overdenken. Ik ben vandaag weer een jaartje ouder geworden en in een volgend leven zou ik best als pandabeertje terug willen komen op deze aarde. Wat een leven zeg, je krijgt het lekkerste voer, het beste onderdak en medische zorg zonder hoge eigen bijdrage. Nou de enige verwachting is dat je als pandabeer de mensen gaat vermaken en geld in het laatje gaat brengen in het dierenpark. O en de middenstand daar beter maakt… Ik blijf het moeilijk uitleggen vinden aan iemand die net uit de oorlog komt om te vertellen dat wij hier een pandabamboefestijn hebben… Ook in deze, waar gaat een mens gelukkig van worden. Voor de een is het veiligheid en voor de ander twee pandaberen. Mijn vader wilde wel gratis Staatsloten, hij is computerloos en dus geen gratis Staatsloten. Gratis is eerst al jouw gegevens online achterlaten en daar ga ik, die het dan voor hem kan doen niet gelukkig van worden en de beste man ook niet. Gratis bestaat niet zegt ook mijn vader… Deze bijzondere trekking gaf toch wel veel bijzondere pret in ons huis… Ik snap heel veel dingen niet, zal aan mij liggen. Bij een supermarkt vroegen ze naar de postcode van de klanten. De vrouw voor mij gaf automatisch postcode en huisnummer en er zijn zelfs mensen die in gedachten hun pincode geven. Nee is ook een antwoord. Ik ging bij een bakker gebakjes bestellen en daar wilde de aardige verkoopster ook mijn gegevens. Ik vroeg wat er met mijn gegevens ging gebeuren en of ze bestanden voor andere doeleinden gingen gebruiken of doorverkopen. Ik ben dan de imbeciel, bewust van, zoiets vraagt niemand. Pret brengt het allemaal wel met zich mee en ik bedenk net dat je als pandabeer ook geen privacy hebt. De hele dag mensen die jouw onderzoeken, filmen en foto’s van je nemen, o mijn bamboehemel… Een vriendin stuurt wel eens foto’s van haar kat en geniet heel erg als de kat bij haar op schoot ligt. Misschien is een kat wat en als de kat van huis is, niemand die weet waar het beest uithangt, nu nog dan. Nou ik denk er nog even over, fijn lang weekend.