Bewust stil 2018 in…

Pfff het is gelukkig weer een nieuw jaar en volgens de sterren binnenkort mijn jaar, het Jaar van de Hond, nou ik zal het gaan beleven. Ik was met de feestdagen naar Classic Christmas in het Concertgebouw te Amsterdam geweest en het was mooi. Ik vond de leiding van de dirigent prachtig, wat was het een genot om naar deze swingende man te kijken en hij leek wel een beetje qua uiterlijk op oom Bilbo uit De Hobbits. Muziek blijft een mooie belevenis. Ik heb verder heel erg veel boeken gelezen en er was prachtig siervuurwerk in de buurt met de jaarwisseling. Het leek mij beter om de eerste dagen van het nieuwe jaar bewust niets op mijn blog te zetten want er zijn zoveel mensen die dan onzin schrijven… Ik heb wel aan het begin van het jaar naar vrienden wat goede wensen overgebracht. Ik zat aan mijn bureau en ik besloot om de groene knop te gebruiken… Via de groene Whatsapp knop stuurde ik boodschappen rond: de beste wensen en dat we gezellige dingen gaan doen dit jaar net als vorig jaar, een jaar vol muziek en dans, de beste wensen en veel lachen dit jaar. Ik ben zo uit want het is blijkbaar zooo 2018 om te laten weten dat je een rode knop op het bureau hebt? Ik begrijp geen snars van deze wereld. Bij mij op het bureau staan andere dingen: een pennenbakje, een flesje water, een kalender en een paar woordenboeken. De enige rode knop op mijn netvlies is de rode knop van het alarm om de nek van veelal oudere mensen. Mocht iemand vallen dan is er de rode knop en meestal komt dan de thuiszorg. Misschien is de gedachte achter een rode knop, help mij? Het is meestal geen goed teken als zo’n ding klinkt in de zorg. Het sprookje van de rode schoentjes is in het nu ook moeiteloos om te zetten naar de rode knoppen, tja. De toespraak van onze koning ging over meer wij. In ons humor huis zei mijn vader heel droog dat hij zeker meer koeien had gekregen want hij vroeg om meer wei. Het is een veeg teken in ’t land dat er steeds meer groepjes ontstaan die niet voor wij zijn. Iets met oorzaak en gevolg? Ik denk dat de koeien in de wei zich inderdaad nog meer wij voelen dan wat mensen in ons land en pret. Ik denk zelf dat het ’t jaar gaat worden dat het erom gaat spannen. Een spannend jaar, welkom jaar 2018.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

5bpUo

Please type the text above: