Even rust…

Ik zat de afgelopen twee weken in het huis van vrienden en het was heerlijk rustig. Ik kon even bijkomen en heel veel lezen en Inkie puzzelen. Een bijkomend voordeel dat vriend kon komen aanwaaien want geen hospita met mannenbezoek regels en pret. Ik had de zorg voor poes en de wandelende takken en de buurt was een stuk rustiger qua geluiden. Ik zat vorig jaar ook in hun huis en toen waren ze begonnen met de bouw van een mini woonwijkje op het grasveld tegenover hun huis. De woningen staan er nu een jaar later en de straat is bijna af. Ik las dat ze in deze woonplaats iets met mini bos aanleggen willen gaan doen en ik bedacht meteen waarom het groene speelveld hier dan vol met lelijke donkere woningen geplempt moest worden… Het ene groen door het andere groen vervangen of zoiets. Het is nog altijd aardig van mijn vrienden dat ik in hun biologische huis mag wonen. Ik nam een bakje patat mee na mijn werk en de voordeur wilde niet open… Alleen biologisch voer, aldus de voordeur… Grapje en zij weten best dat ik een hekel heb aan overal waar te voor staat. Afijn, iedereen lekker laten eten waar hij of zij baat bij heeft. Ik leef al maanden bijna zonder televisie en het bevalt prima. Op mijn zoldertje was het de afgelopen tijd te warm om de televisie aan te hebben. En het gaat toch altijd over dezelfde bla bla bla dingen en vaak zonder oplossingen. In het najaar weer eens kijken of er nog iets zinnigs te zien is op de televisie. Ik was ook bij oma, lekker dichtbij en ik had even het advies van een oud en wijs iemand nodig. Ik heb verder veel gewerkt en bijna elke dag in mijn arm geknepen of het nou eggie was… Ik kan gelukkig blij worden van de kleine dingen en ik was me toch blij in mijn vakantiehuis… En toch, ik heb alleen niet zoveel ruimte nodig en ik ben al helemaal gewend aan klein en weinig ruimte. Dag vakantiehuis, dag poes, dag wandelende takken, hallo zoldertje. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

D24V04

Please type the text above: