The Joker, je moet erheen Ingrid. Nou dat maak ik zelf wel uit en dus met mijn reismattie op naar Amsterdam en naar de bioscoop. Nou hebben wij samen heul vaak ongecontroleerbare lachbuien. Er was laatst een conducteur in de trein die ons van achteren zag schudden en kwam informeren of wij aan het huilen waren want zo zag het eruit van de achterkant, nee wij hadden een lachbui. Wij durfden echt niet meer te lachen toen wij uit de bioscoop kwamen en pas toen mijn reismattie onderuit ging in de bus naar huis keerde er toch een ongecontroleerbare lachbui weder. Zij zit op vallen met goede afloop en pret. We hebben na de film even een rondje gelopen om de film te laten bezinken. Als mensen met hun rug tegen de muur staan dan kunnen zij rare dingen gaan doen, een van de boodschappen in deze film en moeiteloos zonder te lachen overigens, door te trekken naar het heden… Het kan iedereen overkomen dat ie zo het licht niet meer ziet en dat er iets doorslaat in het hoofd. Het mooie in deze tijd is dat er wel steeds meer solidariteit aan het ontstaan is onder elkaar, bewust van… Het mag niet gebeuren dat arme mensen en een midden dat aan het verdwijnen is, geen licht meer zien. Heel veel dingen gebeuren buiten eigen schuld om bij mensen, bewust van… Ik zag de afgelopen week weer eens een debat op de televisie en ik kreeg ook weer een gecontroleerde lachbui. Zit er nog iemand voor de inwoners van Nederland daar? Nou om weer een beetje het licht te zien, wij hadden van iemand kaartjes gekregen voor de Light Tour per boot. We hadden een dichte boot en zo gelachen toen iemand met buikloop naar het toilet was geweest tijdens onze rondvaart, heerlijk dan zo’n dichte boot en pret. Het thema van het Amsterdam Light Festival is Disrupt! De zintuigen van de bezoekers prikkelen en in de gesloten boot waren onze zintuigen al 25% geprikkeld, er was geen kunstwerk van licht voor nodig. Het mooiste waren de blauwe vlinders en de brug met de lichtbollen. Het was al met al weer een belevenis in de stad en de straatverlichting was ook werkelijk waar prachtig in het centrum. Na een beetje eten in een Engels restaurantje, o nee Nederlands restaurantje met Engels sprekende personeelsleden, hup weer aan de wandel door de stad. Een van de personeelsleden was een studente uit Australië, tja vandaar de taal, enig allemaal. En zo eindigde onze belevenis weer bij de schaatsbaan op het Museumplein.