Wat een bijzondere dag weer vandaag zo net voor de kerst. Ik ging voor het eerst weer naar mijn moeder en ik kon voor de eerste keer zonder maanpak aan bij haar naar binnen. Het was gewoon vreemd om elkaar weer te zien in het echt en pret. En blij dat zij was om mij weer te zien. Pa komt ook snel weer hoor, alleen moet hij wel rustig aan doen. Zij begreep het en het was vooral de dankbaarheid die nu in de lucht hing omdat wij er allemaal nog zijn. We zijn werkelijk waar overstelpt met kaarten en plantjes en bloemen en ik had er twee voor haar met lichtjes erin meegenomen. Ik wil echt iedereen bedanken die in deze periode en het afgelopen jaar er voor mij waren en voor ons gezin. En het personeel in de zorg die de klus toch mooi hebben geklaard in 2020. En het is nog niet over, we zijn nog niet eens halverwege, denk ik zelf. Ja, het was een mooi moment vanmiddag. Het geeft andere mensen misschien ook weer een beetje hoop om iets positiefs te lezen. Ik denk ook aan de andere kinderen die ik heb ontmoet en gesproken bij mijn moeder bij de afdeling, ik heb geen idee of hun ouder nog in leven is, ik hoop het van wel. Nog een bijzonder moment, mijn vader liet zich ontvallen dat hij nu niet meer bang hoefde te zijn want hij had corona ontmoet. Ik herkende daarin de angst van alle ouderen die ik sprak het afgelopen jaar. Zij vertelden mij veel binnen te zitten en angstig aan tafel bij hun kinderen te gaan zitten met de kerst. Ja, er leven heel wat mensen in angst, de angst voor het onbekende. De maakbare wereld ligt aan duigen. Ik dacht vandaag ook aan het jonge personeel op de afdeling bij mijn moeder en aan de aardige jongeren in mijn lievelingssupermarkt. Ik hoop dat zij net als mijn ouders ook blijven strijden voor hun toekomst. Er zijn wijze mensen nodig om de jeugd een toekomst te gaan geven, bewust van… Ik heb natuurlijk bijna al het nieuws van het afgelopen jaar gevolgd tussendoor en het nieuws voor 2021 zou echt anders kunnen… Ik wil heel veel dingen gewoon niet meer lezen in 2021 en ik wil het woord zwabberbeleid ook niet meer horen en zien… Ik heb het afgelopen jaar zelfs een antwoord naar iemand gegeven dat ik mij dood zou schamen om voor zo’n afdeling te werken en dan moet je het bij mij wel heul bont maken en pret. En zo overpeins ik weer eens wat zo voor de kerst.