We waren gisteren gearriveerd in Limburg in Gulpen en daar hadden wij van onze laatste voucher centjes een chalet op een camping. Het uitzicht was prachtig en het weer ook dus lekker buiten zitten en eten voor zover mogelijk. Ik was mij bij het boeken alleen onbewust van dat wij buren zouden hebben. We hadden beiden rust nodig en zeker geen verdere prikkels dus niet zo handig gekozen van ons. We hadden wel tranen en buikpijn van het lachen daar… Kom je in de ochtend buiten op het terras en dan zegt de buurvrouw op zekere leeftijd die de dag ervoor net was aangekomen in de hut naast ons. “Hebben we jullie niet wakker gemaakt vannacht want mijn vriend is door het bed gezakt.” We waren de eerste tien minuten niet meer in staat om naar buiten te gaan naar de ontbijttafel van het lachen… Toen er ook nog beddengoed om te drogen over de reling kwam te hangen wilde ik bijna naar huis en pret. De bedden hadden inderdaad een zeer zwakke lattenbodem die ook bij mij los lag en ik was er ook al een keer bijna doorheen gegaan. En dan de andere buren. Het stel had een elektrische wagen bij de hut en plugde deze vrolijk in het normale stopcontact bij de hut. Wij zeiden al tegen elkaar dat… In de avond lekker buiten in het donker op het terras doordat de stroom uitviel in de hut naast ons en wij zeiden tegen elkaar dat… De buurman haalt de stekker van zijn auto uit het stopcontact en belt de beheerder. De beheerder maakt de opmerking dat dit al de tweede avond is, toeval of? En echt waar, de buurman zei dat het wel eens aan de waterkoker kon liggen. Op zo’n moment zoek ik echt naar een verborgen camera ergens van een televisieprogramma want mijn brein kan het dan niet meer volgen. Na even zei de buurman tenslotte toch eerlijk dat hij zijn elektrische auto aan de hut had gezet en hij kreeg de verwijzing naar de laadpalen elders op het park. Ja we hebben gelachen maar wij wilden juist een vakantie zonder deze bovenstaande voorvallen, gewoon rust in Limburg.