Ik ben de afgelopen week in ghost busters tenue als enige steeds bij mijn moeder geweest en het was af en toe best gezellig in de omkleedhal. Ik ben mij bewust geworden van hoe belangrijk het is voor mensen in hun kamer om dan toch even een uurtje per dag iemand te zien. Het was voor mij dan ook de hoogste tijd om even aan iets anders te gaan denken en om te ontspannen. Mijn reismattie wilde wel mee en wat kozen wij uit om even niet meer aan corona te denken? Besmet! Een tentoonstelling over epidemieën vroeger en nu in het Boerhaave Museum in Leiden en pret. Zo jammer om geen bakkie koffie meer te kunnen doen met Herman Boerhaave. Ik had hem graag willen vragen of hij ook iets meer lockdown had geadviseerd in het nu… Wij hadden onze koffie in de thermoskan mee in de auto en in de auto even gezellig een bakkie gedaan alvorens het doodstille en bijna verlaten museum binnen te gaan. Ik stond met mijn mondkapje op voor de kaart met alle eerdere epidemieën uitbraken wereldwijd en wat hebben wij als Nederland een mazzel gehad de afgelopen jaren zonder Ebola. Ja ik bekijk het vanuit de meest vreemde hoeken. Ik voelde ook wel iets van verbazing na de tentoonstelling, want hoe deden ze het vroeger? Vaststellen, quarantaine en isoleren en later een vaccin of met de ziekte leren leven met de hoop dat het verdween of beheersbaar werd. Het onbegrip en de angst waren er vroeger ook al. Er zijn wel verschillen met vroeger. In het nu zijn er meer mensen en zij zijn mondiger en we kunnen en hebben heul veul in Nederland zodat je het pas mist als het niet meer kan of het er niet meer is, dachten wij. Ik zag nergens in de tentoonstelling het woord afwachten en pret… Het was leerzaam en de rest van het museum was ook de moeite waard. Ik kom altijd weer op nieuwe ideeën in zo’n museum. En snel Leiden weer uit en op een parkeerterrein langs de snelweg nog even een bakkie koffie met een koek gedaan in de auto. Het was een sober uitje maar geheel in de trend van het nu.