Gisteren ben ik naar een themabijeenkomst geweest over: wat is leren en de rol van welbevinden. Een van de spreeksters was Annelies Schillemans. Zij is de moeder van Hugo en Enrique, de hoogbegaafde en dyslectische zeilbroers die in augustus 2012 met de zeilboot van hun opa vanuit Nederland zijn weggevaren. Zij konden geen passend onderwijs krijgen en werden op iedere school geweigerd. De vader zeilt achter de jongens aan en op dit moment zijn zij op Mallorca. Vanwege het slechte weer en de toch wel erge kleine boot, zijn zij gedwongen om hier even te blijven. Zij volgen lessen via de Wereldschool, deze school is niet erkend. Erkenning is er alleen als je in het buitenland woont, maar niet als je overal vaart. Verder leren zij alles vanuit de praktijk. Ze maken inktvis schoon en bereiden deze voor een maaltijd, ze leren hun boot onderhouden en nog zoveel meer. De zeilbroers vragen bewust de aandacht voor onderwijs voor elk kind.
Ondanks de leerplicht, zitten volgens de laatste cijfers 16.641 kinderen thuis. Volgens onderzoek van de Ombudsman zijn dit 25.000 kinderen. De overheid betaald miljarden aan schoolbesturen en samenwerkingsverbindingen, maar hebben geen invloed op de aanname van leerlingen door de scholen. Recht op onderwijs gaat dus niet altijd op. Scholen mogen kinderen gewoon weigeren.
Voordat ik verder ga, er zijn gelukkig een heleboel docenten en scholen die bewust goed zijn of er samen het beste van maken!
Toch liggen scholen en business dicht bij elkaar. Hoe meer leerlingen, hoe meer geld. Scholen worden beoordeeld op hoge cijfers. En is je schooladministratie niet op orde dan volgen er sancties. Op de hedendaagse scholen bestaat 30% van het werk uit administratie. 30% die ook een andere bewuste bestemming zou kunnen krijgen. De scholen kunnen er vaak weer niets aan doen, regels, regels en regels. En als je als school besluit, om het onderwijs afwijkend te maken van de gestelde leerlijn dan wordt dit afgestraft. Als je als school niet aan het juiste plaatje voldoet dan ben je al snel een slechte school. En als je als leerling met kop en schouders boven de leerlijn uitspringt of eronder hangt dan ben je niet normaal. Je valt dan in het grote grijze gebied.
De meeste kinderen die van de vastgestelde leerlijn afwijken, doorlopen het basis onderwijs nog enigszins goed. Maar op het voortgezet onderwijs komen de problemen. En dan komt de dag, dat je kind niet meer naar school toe te krijgen is. En als je kind niet naar school toe gaat dan volgt de leerplichtambtenaar. Die schakelen vervolgens weer het zorgapparaat in. Van Jeugdzorg tot aan de Raad van de Kinderbescherming aan toe. En in het allerergste geval wordt je kind uit huis geplaatst. En daarom blijven Hugo en Enrique nog maar even weg uit Nederland.
Annelies sprak met haar hart en het gaat haar ook allemaal aan het hart. De omwenteling in onderwijsland is nu ook gaande, maar dit zal zeker nog jaren gaan duren. En wie zijn van dit alles de dupe? Juist, de kinderen.
Mocht er iemand nog een grote zeilboot over hebben, dan kan deze zeilboot meteen doorvaren naar Mallorca. Het hele gezin kan dan weer samen komen.
Morgen meer.