Ik had de afgelopen tijd wat keukentafelgesprekken, nee niet over de zorg wel over wat andere heftige dingen. Ik kom tijd te kort en een ander noemt het dan: je wilt teveel. En wat is de mens ontzettend boeiend en wat gaat er allemaal schuil achter de mensen. Toch begrijp je het heden veel beter als je wat geschiedenis kent. Volgens de berichten gaan wat zorgtaken definitief over van de overheid naar de gemeenten. Ik hoorde dat dit via keukentafelgesprekken gaat gebeuren. Misschien kan ik wat tips geven voor zo’n keukentafelgesprek. Luister vooral naar de mensen. Luisteren is zelf bewust je mond houden… En stel op de juiste momenten de juiste vragen en dan komt het allemaal goed.
Hilarisch zijn de gesprekken voor de huishoudelijke hulp. De gemeente huurt wat mensen in om telefonisch wat vragen te stellen. Mag ik er even op wijzen dat er Google Maps bestaat! Hilarisch dat een bejaarde vrouw in een appartementencomplex met bejaarden, de vraag kreeg: “kunnen uw buren uw helpen?” Is het nou zo moeilijk om je voor zo’n gesprek even te kijken in wat voor voorziening mevrouw woont? Dan krijg je dus een antwoord terug van: “rechts heeft een rollator en net een nieuwe heup en links naast mij is hartpatiënt en heeft ook een rollator.” En dan moet je nog je lachen houden aan de telefoon, leuker kan het niet! Ik heb overigens al vernomen dat de meeste mensen een half uur tot een uur gaan inleveren op huishoudelijke hulp. Terecht in heel veel gevallen. Leven in het nu en schoon is schoon. De tijd van stofzuigen en alle meubels van de wand trekken is niet meer. Elke week de ramen lappen, je bent niet wijs. Heel veel ouderen leven wat schoonmaken betreft nog in 1950 of zoiets. Ga genieten, ga nog leven, ga scheiden, zoek een hobby, doe wat je nog kunt doen… Voor de echte bedlegerige mensen en zieken thuis, daar blijft de huishoudelijke zorg natuurlijk wel op peil, anders is de zorg niet goed wijs…
De huishoudelijk zorg is ook een generatieprobleem bij geestelijk gezonde ouderen en misschien ben ik ook wel een zeurkous later, wie zal het zeggen. Je schijnt niet meer zo flexibel te kunnen denken als je ouder bent. Je ziet een heel groot verschil bij ouderen, mensen die strak vasthouden aan vroeger en mensen die met hun tijd zijn meegegaan. In het eerste geval hebben ze ook nooit geleerd om te genieten van het leven en dingen meegemaakt waardoor ze niet meer kunnen genieten. Nee, ik oordeel nooit en iedereen heeft zijn verhaal. Maar om ten onrechte teveel uren huishoudelijk hulp te geven aan mensen die het niet nodig hebben, dat kan bewust niet.