Happy zijn is heel belangrijk. En toch maakt iets mij minder happy op dit moment. Ik maak mij zorgen over vrienden om mij heen. Ik maak mij zorgen over de mensen om mij heen. Ik maak mij zorgen over de gewapende conflicten in de wereld. Ik maak mij zorgen over de natuur. Ik maak mij zorgen over de woede van de mensen. Eigenlijk maak ik mij zorgen over dat vreedzaam aan het verdwijnen is. Ik ben afgelopen weekend aan het plakken en schilderen geweest om mijn gevoelens op een schilderij neer te zetten. Het gaat over honger, het gaat over oorlog, over vrede en over de aardbol. Wat je met woorden niet kunt overbrengen dat zegt een schilderij.

Mensen begrijpen elkaar niet meer of willen elkaar niet meer begrijpen. En ik begrijp soms de mensen ook niet meer en alles wat er in de wereld aan het gebeuren is. Een mooi voorbeeld zijn de sociale media. Iemand zet iets op Facebook en vrienden begrijpen de opmerking niet en worden er kwaad over. Iemand Twittert zijn gevoelens en de hele wereld valt eroverheen en de persoon snapt het niet want de bedoeling was heel anders. Van geen kwaad bewust.

Geschreven woorden komen niet meer aan of worden onjuist geïnterpreteerd. De vrijheid om je gevoelens te delen valt weg of heeft consequenties. Iemand zet iets op internet en het moet eraf. Het lijkt wel alsof we niets meer van elkaar kunnen hebben en dat zelfs grappen niet begrepen worden. We begrijpen zelfs elkaars humor niet meer. De vrijheid van meningsuiting is aan het verdwijnen. De vrijheid van geloofsovertuigingen zijn aan het verdwijnen.

En gesproken woorden dan? Kan er nog iemand goed luisteren?

Van zorgen maken krijg je rimpels. In het water heb je ook rimpels. De hele wereld zit vol rimpels. Kunnen we met zijn allen de rimpels iets vlakker maken? Is het woord vrede de nieuwe botox? Waar kan ik die injecties bestellen? Kunnen ze standaard in het zorgpakket?

Minder happy, zorgen maken, tja heb je wel eens. Vandaag de lach maar weer eens tevoorschijn halen, de rimpel van de lach is altijd nog de beste!