Nog steeds staat ons landje in het teken van de slachtoffers van de vliegramp. Het is ook nog steeds niet te bevatten allemaal. En ook al mijn wensen komen uit en zo kwam ook de koning op de televisie een woordje van medeleven doen. Het voelt bijna alsof je geen pret meer mag hebben in ons land en toch zijn er enkele dingen waar ik de grootste pret om heb.We keken gisteren naar de briefing aan de leden van de Tweede Kamer over de vliegramp. Wij vroegen ons af of de kappers nog reces hadden? Plasterk zijn kruintje stond recht overeind en meerdere leden zagen eruit alsof ze net uit hun bed waren gevallen. Wij hadden gewoon even pret tijdens de briefing. En de opa van ons kabinet kwam ook ter sprake, voor wie zijn toch die hartjes die hij constant met zijn handen maakt? Afijn, het gaat niet om uiterlijk maar om de boodschap die je brengt, bewust van. De boodschap moge duidelijk zijn, eerst onze slachtoffers terug en dan kijken we verder. Ik nam gisteren zelf bewust waar dat er heel veel woede heerst in ons landje naar aanleiding van de vliegramp. We zouden bijna de rest van de wereld vergeten met alle oorlogen en verschrikkelijke dingen. Met als een van de dieptepunten de verkrachting van een zes jarig meisje in India.

Was er dan helemaal geen pret nieuws? Jawel, in Amsterdam willen ze de fietsbelasting terug uit de (fietsen)stal halen. Er grappig want mensen die voorheen met de auto naar hun werk in de stad gingen en deze gratis konden parkeren in de stad, die parkeerplaatsen werden betaald parkeren. Of ze maar even met het OV wilden komen of op de … fiets! Ik zie er de pret wel van in. En we zitten nog met een belastingsysteem waar de foutjes nog in rond wieberen. Eerst dat probleem eens aanpakken? En opa met de rollator, de rollatorbelasting? Te veel zwerffietsen in de stad en te veel overtredingen met fietsers in de stad. Oké, zwerffietsen langer dan een week op straat, opladen en verzenden naar Afrika. Overtredingen door fietsers, bekeuren en bewust maken van. En als dat niet werkt, afgelopen week waren we aan het brainstormen over een monorail. Dat is pas vooruitkijken… Zoiets kan letterlijk en figuurlijk van de grond komen. Wij zitten helaas nog in een stadium van benzineauto naar elektrische auto die nog zo’n twintig jaar zal gaan duren en de zelfrijdende auto. Te ver vooruitkijken heeft dus ook geen zin, leven in het nu.