Buiten veel verdriet om mij heen en wat mij ook raakt, ik heb ook veel lol. Een dag niet gelachen is geen dag… Nederland is mooi en wat valt er nog veel te schrijven. Nederland mag dit jaar minder vissen, altijd leuk. En als je zoiets in de oerwouden in het buitenland laat lezen dan begrijpen ze er bewust niets van. Er is nog een dier die zelfredzaam de visstand aan het slopen is, de meerval. Iedere gevangen meerval moet nog steeds direct worden teruggezet. En de humor is dat ze met steeds meer zijn en steeds meer karpers, paling en snoekbaars opeten. Er komt vast weer een dag dat ze bij gebrek aan vis, de eerste mens gaan opeten, lol.

En dan nog iets lolligs. Je verzint een IBAN van achttien tekens voor de bankrekeningen. Prima en voor de ouderen een leuke geheugentraining, geen spel op de televisie meer voor nodig. Er zit onder een deel van de grijze bevolking best wel wat geld, nu nog…, dus daar vaar je als bank wel bij. Als de ouderen dan graag een nieuw bankpasje willen hebben met de IBAN erop dan ben je natuurlijk klantvriendelijk. Niet alleen voor de ouderen maar eigenlijk voor alle klanten die een pasje willen met hun nieuwe nummer erop, waar ze zelf niet op zaten te wachten, regel je natuurlijk een nieuw pasje. Helaas staat er op je pasje een datum van geldig tot en tot die tijd doe je het er dus maar mee. Je voelt je echt klant bij een bank met die zelfredzaamheid visie. Ach, als je oud bent dan raak je wel eens een pasje kwijt of je laat hem per ongeluk in de blender vallen. Een klant zonder pasje kan geen geld laten rollen dus een nieuw pasje is dan zo in huis, zelfredzaamheid.

Ook is het geweldig dat de visie van de politiek begint te werken, zelfredzaamheid in Nederland. Zo’n demonstratie tegen ISIS in Den Haag bijvoorbeeld. Niemand doet iets dus dan doen we het zelf toch, heerlijk. Het gaat er niet om of je links of rechts bent, zo 1965… Het gaat erom wat de burger met eigen ogen bewust ziet gebeuren en waar geen of onvoldoende actie op ondernomen wordt. Ook een mooi verhaal van vroeger wat hier op aansluit. De matrozen in Den Helder werden altijd in Amsterdam naar de trein gebracht en afgehaald door hun vriendin of vrouw. De vrouwen werden op een gegeven moment steeds lastig gevallen en voelden zich onveilig. Iedereen zag het en niemand deed iets. En zo toog een groepje matrozen naar Amsterdam en veegde het station schoon. Zelfredzaamheid en de boodschap was duidelijk. Het mooiste was dat ze natuurlijk allemaal op het matje moesten komen en de leidinggevende toch tussen neus en lippen door liet weten: “goed gedaan boys.” Zelfredzaamheid is weer helemaal terug en het begint langzaam overal in door te werken.