Soms zijn er van die berichten die iets in je los maken. Dansen op de hit Happy op straat mag niet in Iran. Een half jaar cel en 91 zweepslagen. Een wereld en zoveel verschillen, het is toch ondenkbaar dat je hier in ons land zweepslagen krijgt omdat je happy bent op straat. Bij ons gebeuren er hele andere dingen in de straten en gelukkig ook veel goede dingen. De mindere dingen in onze straten, ik noem ze doorgeschoten. En daar ging gisterenavond de lezing van Paul Vugts over, zijn boek heet dan ook Doorgeschoten. Dit boek zou ook een stukje bewustwording kunnen overbrengen aan de jongens op straat. Als we niet oppassen, dan komt er een dag dat een jongen van vijf jaar oud met een automatisch wapen een argeloze voorbijganger neerschiet op straat. Eigenlijk zou zo’n boek verplichte kost op de scholen kunnen zijn. De bewuste boodschap, vecht je op straat dan is de kans groot dat je heel vroeg ook dood op straat ligt. Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen en misschien een idee om hem als stripverhaal te verpakken en er in de eerste groepen er al mee te beginnen? Als je ziet wat het alleen al kost om kinderen weer op het rechte pad te krijgen. En dan nog mag je hopen dat het gaat lukken en dan begrijp je misschien ook iets beter waarom de zorg in Nederland onbetaalbaar is geworden.

Zoals mijn vriendin terecht zei: “alles valt en staat ook met opvoeding.” Als een kind van vijf jaar, laat in de avond nog op straat hangt dan is er iets niet goed. Het kind raakt oververmoeid en met als resultaat: slechte schoolprestaties. Zo heb ik ook een gezin waarin een jongen van zeven jaar oud al de dienst uitmaakt, moeder en zus zijn nergens. Zeven jaar… In het land waar zij vandaan kwamen een normaal iets en waarom zou je hier in Nederland de Nederlandse cultuur gaan overnemen? Vraag het aan alle hulpverleners, de problemen in ons land zijn immens groot. En denk je net een groep vluchtelingen iets van ons land te hebben bijgebracht, dan komt de volgende groep vluchtelingen uit weer een ander land. Weer allemaal met hun eigen gebruiken. Is er eigenlijk wel een gebruiksaanwijzing voor Nederland of zijn we die allang kwijt geraakt? Misschien ligt het daar wel aan, iedereen in dit land doet maar wat en iedereen doet het anders, dus hoe weet je dan nog wat een Nederlander is? Het is een tijd waarin we opnieuw aan het zoeken zijn met zijn allen, ook de van oorsprong Nederlandse bewoners. Met haat zaaien los je niets op, wel van leren en van elkaar leren.

Ik was gisterenmiddag eerst nog bij de Voedselbank en ook daar zijn de taalproblemen en het elkaar begrijpen groot. Tot mijn stomme verbazing kwam er een heel nieuw gezin binnen, die hier wonen en waarvan er een iemand maar een beetje Nederlands en Engels sprak. Het kan niet en er gaat ergens iets heel erg mis. Zo’n gezin hoort eerst een inburgeringscursus te krijgen en de Nederlandse taal te leren voordat ze in de maatschappij terecht komen. Nadat kost zoveel meer energie en geld en ze kunnen al snel uit het zicht raken. Het Rijk heeft tientallen gebouwen niet meer nodig. Het is al niet handig om deze gebouwen op de markt te brengen maar als je ze dan toch op de markt brengt, geef ze tijdelijk weg aan VluchtelingenWerk Nederland. Er zijn genoeg werkelozen die wel Nederlandse les willen geven, uiteraard tegen betaling. En misschien nog belangrijker, we hebben genoeg muzikanten die ze kunnen leren dansen op het nummer Happy. Gewoon, omdat het hier wel mag…