Ik was de afgelopen week op een avond op een zorgbijeenkomst. Mooie feiten over hoe de zorg per 1 januari 2014 gaat werken, feiten die al bekend zijn en toch ook nog heel wat giswerk. Niet alles is nog duidelijk. Het ging vooral weer over de 50 plussers en op het laatst ging dat mij een beetje irriteren. Of het nou op zo’n avond was of op een andere avond, ik kom bijna geen jonger iemand meer tegen of iemand met een jonge geest met vernieuwende ideeën. Er werden wat zorgplannen gepresenteerd en nergens kwam de automatisering of de robot in terug om kosten te besparen. Het is alsof ik soms in twee werelden leef, de ouderen die vasthouden aan het bestaande en de jongeren voor wie de automatisering en de robots al heel vanzelfsprekend zijn. Ik sprak met twee mensen later nog even, over jong samen met oud in een totaalplan in plaats van de nadruk op 50 plus. Ik ben ook even gaan vragen of er niet een keer een avond voor 50 min kon komen. Eigenlijk zetten we ons zelf met al die doelgroepen buiten de samenleving, samen is iedereen. Het ging op deze avond over hoe eenzaam sommige ouderen zijn en hoe je met een training van drie maanden vrijwillig ouderenadviseur kon worden. De beste man had het over dat ze dan wel een bijdrage vanuit de gemeente wilden hebben voor het vrijwillige deel, de onkosten. De jongere generatie zou denken: wegwezen, wij doen het via sponsoring of crowdfunding. Generaties die botsen maar er dreigen veel mensen uit ALLE generaties na 1 januari 2014 tussen de wal en het schip in te vallen te vallen.

Zoals het er nu naar uitziet, ga je het met een zorgverzekering zonder aanvullende verzekering het niet meer redden. Bijna alle medische zorg gaat via je zorgverzekering lopen. Alleen de zorg voor de dag gaat nog onder de WMO vallen, de huishoudelijke hulp en misschien nog wat geneuzel. Dus daar ga je voor naar de gemeente en voor de rest moet je bij je zorgverzekeraar aankloppen. De langdurige zorg blijft bij het Rijk. Er zijn dus weer drie loketten die ergens over gaan en niet alles is nog duidelijk. We raken steeds meer en meer verstrikt in lange lijnen en de korte lijnen verdwijnen. Je ontkomt er bijna niet aan om in een gebouw alle loketten te gaan huisvesten. Dan heb je nog een probleem, iedereen zit bij een andere zorgverzekering? Die oplossing lijkt mij heel simpel, de gemeente gaat voor zijn inwoners een zorgverzekering inkopen. Voordeel dat je voor alle inwoners een zo laag mogelijke prijs kunt gaan bedingen, nadeel dat je als zorgvrager geen inspraak meer hebt. Het is wel absurd dat je lichaam straks een verzekerd ding gaat worden. Voor alle mankementen aan je lichaam bij verschillende instanties aankloppen. En voor dingen die buiten de boot gaan vallen ga je aankloppen bij je familie of buren en maar hopen dat ze dan opendoen… Ik ben al zover dat ik een offerte ga opvragen wat het gaat kosten om mij om te bouwen naar robot, boutjes en moertjes uit China en programmeurs uit India en dan kom ik een stuk goedkoper uit dan met een lichaam van vlees en bloed in Nederland, lol.

Nog iets wat nog meer buiten de boot gaat vallen, de aangepaste werkschoenen of schoenen voor minder valide mensen. Als er alleen paarse schoenen aangeboden gaan worden een keer in de twee jaar door de verzekering dan heb je het er maar mee te doen. En dan neem ik nog even niet het feit mee dat een groot deel van de bevolking volgend jaar de verplichte zorgverzekering niet meer kan betalen, laat staan het eigen risico. En een verzekering heeft ook aandeelhouders die wel eens een paar nieuwe schoenen willen kopen, zo belangrijk. Eigenlijk kun je dus maar beter aandelen kopen en daar zelf je nieuwe schoenen van kopen en waar je zelf wilt, dan als zorgvrager te moeten gaan zeuren om een paar paarse schoenen. Het is allemaal te leuk.

Op de avond kwam ook de spreuk voorbij: we weten pas hoe het zal gaan, als het een tijdje loopt. Een tijdje is minimaal twee jaar… En neem daarbij de grootste onzekerheid, als er weer landelijke verkiezingen gaan komen. Er is grote behoefte aan mensen die hun nek gaan uitsteken en mensen die grenzen overgaan, tja. Morgen meer.