Langs de lijn

Ik stond gisteren voor de afwisseling eens langs de lijn. Een voetbalwedstrijd en het kind van mijn ene vriendin speelde met zijn team tegen het kind en team van mijn andere vriendin. Ik was dus de enige onpartijdige toeschouwster en onze grap was dat ik de matchfixing in de gaten hield. Ze hadden een echte scheidsrechter omdat het een kampioenswedstrijd was, normaal speelt een van de vaders scheidsrechter of iemand anders. Ik snap sowieso niet dat familieleden gaan staan vlaggen of fluiten maar dat zal wel aan mij liggen. Een gebrek aan echte scheids en grensrechters waarschijnlijk? Erg leuk om te zien dat er ook opa’s en oma’s en andere familieleden kwamen kijken naar de aanstaande kampioen. Ik nam de Derksen uitspraak nog even door en ik kreeg genoeg voorbeelden van zijn gelijk. Gelukkig ook een paar voorbeelden van hoe het wel goed gaat bij clubs en zo zie je maar weer dat alle verhalen meerdere kanten hebben. Het belangrijkste blijft natuurlijk of clubs dingen bespreekbaar kunnen maken, mensen kunnen aanspreken op gedrag en dat mensen kunnen luisteren en leren van elkaar… Nou weer een boel wijzer geworden en ook dat je een B team geen B tjes mag noemen en pret. Wel qua leeftijd de afhaak leeftijd want op zondag spelen als pubers is zoooo niet leuk als je de avond ervoor bent wezen stappen. En als de pubers gaan studeren is het voetbal vaak ook over. Het mooiste zou spelen op de zaterdag zijn maar ja dan heb je weer de zaterdagbaantjes. Ik begreep ook dat de meeste teams liever op zaterdag spelen maar dat door een gebrek aan voetbalvelden is alleen spelen op zaterdag niet haalbaar. En voetbalvelden zijn kostbare stukjes grond die wel benut moeten worden. Met de aanleg van alle wegen in ons land en het stijgende inwonersaantal mogen wij volgens mij nog blij zijn dat er nog steeds voetbalvelden zijn en pret. Ik verbaas mij trouwens over de vijf banen op de A2 en dat er gewoon elke dag nog files staan, eigenlijk niet over schrijven want voordat je het weet kost het een voetbalveld… Het was erg leuk om de blijdschap van de kampioenen te zien en van de coach. Buiten al het gezeur om gaat het toch eigenlijk om het spel en het bewegen en de lol samen? Een blij kind en een teleurgesteld kind en een blij team en een teleurgesteld team, zo is het leven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

iFbH3v

Please type the text above: