En weer een week om van de zomer… Ik ben zelf meer van de Mahjong maar ik ontkwam de afgelopen week ook niet aan Pokémon. Nog nooit zoveel jeugd buiten zien lopen… Het eerste groepje jongens op mijn pad gelijk even aangesproken en meegekeken met het Pokémon gedoe. Pokémon spelen met een groep is leuk, aldus een van de jongens. Een van mijn vriendinnen was minder blij omdat haar kinderen kwamen vragen om databundels erbij. Iemand moet er toch aan verdienen, is wel waar. Er zat er bij haar zelfs een op de eettafel, hoezo nog rustig eten? Onze grap was dat wij met uitgaan rustig op de dansvloer konden staan, iedereen zoekt toch Pokémon op de dansvloer en geen partner meer. Wil je met mij dansen? Nee ik zoek een Pokémon vrouw. Ik kwam een tijdje geleden trouwens in een digitale speurtocht terecht en zoiets is best grappig. De ouderwetse speurtocht met pijlen uitzetten is niet meer. Kinderen in groepjes met een mobiel en pa en ma geven thuis opdrachten door en de route. Ze moesten foto’s nemen van dingen onderweg en opdrachten uitvoeren en ik zag in mijn fantasie pa en ma lekker rustig in de tuin aan een wijntje zitten. Zelfs het eten bij de snackbar was in de route verwerkt. De kinderen vonden het leuk en daar gaat met volgens mij om. Ook best grappig, of niet, is dat ik van veel jongeren verneem dat zij niets hebben in de buurt om samen te komen. Men zit dus maar bij elkaar in een tuinhuis of men hangt ergens op straat rond. Meer festivals of activiteiten in de dorpen voor jeugd tot 18 jaar zijn echt gewenst. En dan niet van die kinderachtige dingen, aldus een puber. Nou zie hier, Pokémon is geboren. Misschien is het in een dorp ook wel de bedoeling dat je na je 18^e jaar eruit vliegt de wereld in en om de blik te verruimen, ik weet het niet. Ik zoek in mijn vrije tijd voorlopig de zon maar even op in plaats van Pokémon, het is tenslotte zomer.