Er was afgelopen vrijdagavond weer een brein avondje en de spreker was de heer Klaassen en het ging over de economie. Aan de hand van de boeken van Thomas Piketty en Joris Luijendijk en het ging over wat zouden burgers en overheden kunnen doen om de uitwassen van het kapitalisme te beperken? Ik vind het geweldig dat mensen deze avonden organiseren. Er waren nu wel wat jongere mensen en de rest was grijs… Ik leer over het algemeen veel van ouderen en toch kreeg ik de kriebels op deze avond. De R en de rendement op vermogen en bla bla bla. De vragen vanuit de zaal gingen eigenlijk over ikke en de R van rendement op eigen rentenieren, dacht ik en pret. Het bleef een beetje vlak en in een richting was mijn mening. Afijn, luisteren en toch wat wijzer worden was mijn doel. Het ging op het laatst over de pensioenen en hoe belangrijk het is dat ZZP’ers pensioen moeten gaan opbouwen want anders lopen er later mensen rond die de samenleving veel geld gaan kosten zonder pensioen. Althans, zo bergreep ik het. Ik stak mijn vinger op uit emotie en zoiets is zooo verkeerd…zelfreflectie… Met alle respect voor de oudere generatie hier, misschien is er wel een jongere generatie die het heel anders wil gaan doen en die er heel anders over denken… O Ing, had je mond gehouden, doos… Hoe ik het dan zag? Nou waarom gaat het over een economie die gebaseerd is op groei? Veel jongeren en ikke zonder veel geld groeien op in een economie die veel meer is van het delen. De toekomst van de robot en minder werken en minder overbodige spullen. En is het zo erg dat de economie stil blijft staan of iets minder gaat worden? Zolang we niet naar een dieptepunt terug gaan van de jaren 1910 tot 1950… Er kunnen dingen anders en niet vanuit angst, wel vanuit hoop. Ik hoorde achter mij het woord Bitcoin vallen en pret. Hoe dan? Ja daar was de avond te kort voor en ik was niet de spreker… Ik vertelde wel over wat dingen over hoe wat mensen en mijn persoontje onze toekomst zagen. Onze oude dag met zijn allen in een koophuis en voor elkaar zorgen en vooral gezelligheid. Viel nou ergens het woord communist in de zaal? Afijn, de pensioenen moeten centraal geregeld blijven zei de spreker nog wel op het laatst. In wiens belang, ging er nog door mijn hoofd. Na afloop kwamen er tot mijn verbazing wat mensen om mijn heen zitten om verder met mij te praten, fans en pret. Het was weer een leerzame avond, bewust van.